ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ: Μέρος της λύσης ή αιτία του προβλήματος;

Για τα ναρκωτικά έχουν γραφτεί χιλιάδες σελίδες. Παραδόξως όσα περισσότερα έχουν γραφτεί,  άλλες τόσες παρεξηγήσεις και παραπληροφόρηση διαδίδονται στην μεγάλη μερίδα πληθυσμού. Παρεξηγήσεις, που αφήνουν απροστάτευτους κυρίως τους νέους μας απέναντι στους σοβαρούς κινδύνους.

Ας ξεκινήσουμε από την ίδια την λέξη ναρκωτικά: Η λέξη ορθά αναφέρεται στα παράγωγα του οπίου, όπως η μορφίνη, η ηρωίνη και κωδεΐνη. Ωστόσο, κάκιστα αναφέρεται στο σύνολο των ψυχοτρόπων φαρμάκων, δηλαδή των ουσιών, που επηρεάζουν τις ψυχικές και νευρολογικές μας λειτουργίες. Διεγερτικά, όπως η κοκαΐνη και ο καφές, παραισθησιογόνα όπως το LSD, αλλά και ηρεμιστικά, υπνωτικά, αγχολυτικά, που κυκλοφορούν σήμερα στο εμπόριο, παρουσιάζουν τεράστια ποικιλία σε φαρμακολογική δράση, επικινδυνότητα, και παρενέργειες.

Ο πρώτος μύθος αφορά το γεγονός, ότι οι παράνομες ουσίες είναι επικίνδυνες για την υγεία, ενώ οι νόμιμες όχι. Πολλές παράνομες ουσίες εμφανίζουν πολύ χαμηλότερο βαθμό επικινδυνότητας από πολλές νόμιμες. Από όλα τα ψυχοτρόπα, τον μεγαλύτερο κίνδυνο οξείας ή μακροχρόνιας τοξικότητας τον παρουσιάζει το αλκοόλ, που δυστυχώς στην χώρα μας πουλιέται στα περίπτερα.

Από topnews.in

Ένας δεύτερος μύθος αφορά την «εξάρτηση», που συχνά συγχέεται με τον «εθισμό». Είναι μύθος, ότι όλα τα παράνομα «ναρκωτικά» προκαλούν εξάρτηση. Σοβαρή εξάρτηση προκαλούν η μορφίνη και η ηρωίνη, ενώ την πρωτοκαθεδρία σε εξαρτησιογόνο δράση έχει πάλι το …νόμιμο αλκοόλ, και αρκετά νόμιμα υπνωτικά. Ωστόσο αυτή η σύγχυση στέλνει τα παιδιά μας στα νύχια των εμπόρων. Γιατί πολλά παιδιά υποβάλλονται στην αυθυποβολή, ότι αφού δοκίμασαν μία φορά χασίς, η τοξικοεξάρτηση γίνεται μονόδρομος. Λες και όποιος πίνει ένα ποτήρι αλκοόλ, ή έστω μεθύσει μία φορά, θα γίνει αλκοολικός, ή όποιος κάνει μία ένεση μορφίνης μετά από κάποιο χειρουργείο, θα γίνει μορφινομανής. Η εξάρτηση είναι ένας τρομακτικός κίνδυνος, αλλά πρέπει να παρηγορήσουμε τα παιδιά μας εξηγώντας, ότι ένα παραστράτημα δεν οδηγεί στην καταστροφή.  Η περισσότερες ουσίες άλλωστε δεν προκαλούν εξάρτηση ούτε σύνδρομο στέρησης.

Πολύ πιο ύπουλος είναι ο ψυχολογικός εθισμός: Οι σπασμοί και η δυσανεξία, που προκαλεί η στέρηση μίας ουσίας, όπως το αλκοόλη ή η ηρωίνη, είναι πολύ πρόσκαιρα φαινόμενα. Συνήθως αρκούν λίγες εβδομάδες, για να απαλαγεί ο ασθενής από αυτά τα φαινόμενα. Αντίθετα, η φράση «ας πιούμε ένα ποτηράκι να χαλαρώσουμε», κρύβει πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο: Όταν ταυτίζουμε την ανακούφιση από τα προβλήματα μας, με την χρήση μίας ουσίας (τσιγάρο, αλκοόλ, ηρωίνη), τότε η επιστροφή είναι δύσκολη. Όταν η ουσία γίνεται ψυχικό αποκούμπι, όλο και περισσότερο μαθαίνουμε να μην στηριζόμαστε στις δυνάμεις μας, και στους ανθρώπους που αγαπάμε, και όλο συχνότερα καταφεύγουμε στην ουσία, είτε προκαλεί σωματική εξάρτηση είτε όχι. Ψυχικό εθισμό δεν προκαλούν μόνο οι χημικές ουσίες. Πολλοί νέοι εγκλωβίζονται στο διαδίκτυο και περνάνε δεκάδες ώρες άπλυτοι και αφρόντιστοι, επικοινωνώντας αποκλειστικά με εικονικούς φίλους. Ο δρόμος του ψυχικού εθισμού είναι μοναχικός και ολισθηρός.
Είναι χαρακτηριστική η ευκολία  απεξάρτησης από ουσίες η συμπεριφορές, όταν ο ασθενής αλλάζει περιβάλλον. Δυστυχώς όμως εάν δεν έχουν αντιμετωπιστεί τα ψυχικά αίτια που οδήγησαν στον εθισμό, μόλις ο ασθενής επανέρχεται στην γειτονιά του και την καθημερινότητα, ξανακυλάει στην κακή συνήθεια. Για αυτό οι βλαπτικοί εθισμοί είναι δεκάδες: Τζόγος, αγοραλαγνία, υπερκατανάλωση τροφών κ.λπ.

Από agelioforos.gr

Το τελευταίο σοβαρό λάθος είναι να ταυτίζουμε την τοξικοεξάρτηση με την κοινωνική εξαθλίωση και την παρανομία. 

Πραγματικός υπαίτιος του κοινωνικού αποκλεισμού και της εγκληματικότητας, είναι η ίδια η ποινικοποίηση που δημιουργεί ένα γκέτο, που ξαναρίχνει τα θύματα στα χέρια των εμπόρων. Για να καταλάβουμε την διαφορά αξίζει να δούμε την ιστορία δύο ουσιών: Της μορφίνης και της ηρωίνης:

Η μορφίνη είναι φυσικό συστατικό του οπίου. Από το 1804, που απομονώθηκε, μέχρι σήμερα, είναι το πιο χρήσιμο και διαδεδομένο ναρκωτικό. Ωστόσο προκαλεί σοβαρότατη εξάρτηση, με αποτέλεσμα στρατιώτες, που συστηματικά χρησιμοποίησαν μορφίνη μετά από σοβαρούς τραυματισμούς, να εξαρτηθούν. Στον αμερικανικό εμφύλιο αναφέρεται, ότι 400.000 στρατιώτες έπαθαν την λεγόμενη «νόσοτου στρατιώτη».

Το 1898 η Bayer λανσάρει στην αγορά την «διακέτυλο-μορφίνη» με το εμπορικό όνομα «ηρωίνη». Ήταν διπλάσια δραστική από την μορφίνη και στον βαθμό, που ο ασθενής είχε ανάγκη από πολύ μικρότερη δόση, είχε και πολύ μικρότερο κίνδυνο εξάρτησης. Δυστυχώς η ιστορία δεν δικαίωσε τις προσδοκίες για ένα υποκατάστατο της μορφίνης χωρίς εξάρτηση. Πλάι στους μορφινομανείς προστέθηκε μία νέα γενιά εξαρτημένων ηρωινομανών. Τελικά η ηρωίνη απαγορεύεται το 1920 στις ΗΠΑ. Αρχικά η απαγόρευση αφορούσε την ελεύθερη διακίνηση, που μέχρι σήμερα αφορά και την μορφίνη, που λόγω της επικινδυνότητας χορηγείται μόνο σε νοσοκομειακά φαρμακεία. Ωστόσο σε αντίθεση με την μορφίνη, που η χορήγηση της με ειδική ιατρική συνταγή είναι νόμιμη, η ηρωίνη απαγορεύτηκε πλήρως. Θα πίστευε κανείς ότι η πλήρης απαγόρευση θα μας γλύτωνε από τον εφιάλτη. Συνέβη ακριβώς το αντίθετο: Η μορφίνη, που χορηγείται νόμιμα, είναι φθηνή και ελάχιστα ενδιαφέρει τους εμπόρους. Αντίθετα η πλήρης απαγόρευση της ηρωίνης και η εκθετική αύξηση της τιμής της, οδήγησε σε μία εξαιρετικά κερδοφόρα μαύρη αγορά, που μετατρέπει τον χρήστη σε βαποράκι: Αυτός πουλάει δόσεις στα παιδιά μας για να πάρει την δική του δωρεάν.

 Από left-flank.org

 Σήμερα η νόμιμη μορφίνη, στον βαθμό που η χρήση της ελέγχεται από γιατρούς, που σταθμίζουν τα οφέλη και τις παρενέργειες, ελάχιστα προβλήματα δημιουργεί στην κοινωνία. Η παράνομη αδελφούλα της, η ηρωίνη, πουλιέται μέρα μεσημέρι στους δρόμους, και κάθε έφηβος είναι υποψήφιος πελάτης.

Αντίστοιχη πορεία είχε και η χρήση του αλκοόλ. Η προσωρινή του απαγόρευση στις ΗΠΑ, όχι μόνο δεν απήλαξε την χώρα από τον αλκοολισμό, αλλά άνδρωσε την ΜΑΦΙΑ

Αυτό ας το ξανασκεφτούν όσοι επιμένουν ότι η ποινικοποίηση των ναρκωτικών περιορίζει την χρήση. Η ιστορία της ηρωίνης και της μορφίνης διδάσκει ακριβώς το αντίθετο.