ΔΑΣΗ: Ο ΠΟΛΥΤΙΜΟΣ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΟΣ

Τα δάση μας έγιναν ξανά δραματικοί πρωταγωνιστές της επικαιρότητας. Τα θυμόμαστε όταν πυρκαγιές κατατρώνε ανυπολόγιστο πλούτο, και θριαμβολογούμε αν αποφύγουμε απώλειες ανθρώπων και περιουσιών.

Φέτος είχαμε και μία «ευνοϊκή» εξέλιξη: ο Πρωθυπουργός και άλλοι πολιτικοί, στις γνωστές πασαρέλες με τα μανίκια σηκωμένα και φόντο τα πυροσβεστικά αεροπλάνα, ανακάλυψαν την κλιματική αλλαγή, έστω και στα λόγια.

Ας θυμηθούμε ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, η κλιματική κρίση θα κοστίσει μέχρι το 2100 περίπου 700 δις€, δηλαδή ποσό διπλάσιο από το χρέος της χώρας.

Φταίει όμως μόνο η κλιματική κρίση για τις όλο και μεγαλύτερες πυρκαγιές;

Η βασικότερη αιτία είναι η εγκατάλειψη. Τα δάση μας δεν υλοτομούνται και δεν βόσκονται. Επί αιώνες αυτά τα βουνά εξέθρεφαν περισσότερα από 30.000.000 αιγοπρόβατα. Σήμερα είναι λιγότερα από 10.000.000. Το 2017, υπογράψαμε με τον συνάδελφο μου Σωκράτη Φάμελλο μία εκκρεμότητα δεκαετιών: τα διαχειριστικά σχέδια βόσκησης. Οι περιφέρειες οφείλουν τάχιστα να τα εκπονήσουν. Όσο δεν υπάρχουν φυτοφάγα ζώα η τροφή μετατρέπεται σε …μπουρλότο.

Στην Ελλάδα η δασική οικονομία συνεισφέρει λιγότερο από 0,1% του ΑΕΠ, ενώ σε χώρες με την μισή δασοκάλυψη συνεισφέρει 2%. Με τον νέο νόμο 4423/16 ενισχύσαμε τους δασικούς συνεταιρισμούς, ώστε να αποτελέσουν υγιείς και βιώσιμες οικονομικές μονάδες. Μέχρι στιγμής δυστυχώς εισάγουμε πέλετς από την Βουλγαρία.

ΕΠΕΝΔΥΕΙ ΣΤΟ ΦΟΒΟ Ο κ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κ. Μητσοτάκης βάζει τα ζητήματα της καθημερινής ασφάλειας ως πρώτα σε προτεραιότητα.

Τα στοιχεία τον διαψεύδουν. Διαχρονικά η Ελλάδα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις σε ληστείες και ανθρωποκτονίες στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα ανέμενε κανείς, ότι σε μια χώρα με 30 εκατομμύρια ξένους επισκέπτες τον χρόνο, να συμβαίνει το αντίθετο. Είναι εξ ίσου αυτονόητο το έγκλημα να αναπτύσσεται κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα και στην Ελλάδα η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού ζει σε μεγάλα αστικά κέντρα. Ωστόσο χώρες όπως το Βέλγιο, η Δανία, εμφανίζουν τετραπλάσια εγκληματικότητα από την Ελλάδα.

Αντί όμως να θριαμβολογούμε προβάλλοντας την χώρα μας ως μία από τις ασφαλέστερες στην Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, η Ν.Δ. μας εμφανίζει ως μία χώρα που για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του Κώστα Μπακογιάννη, δεν ξέρουμε το πρωί που ξεκινάμε για την δουλειά μας, εάν θα γυρίσουμε πίσω.

Ας δούμε λοιπόν κάποιες απλές πραγματικότητες. Στην Ελλάδα το 2018 έγιναν 94 ανθρωποκτονίες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έπεσαν θύματα ληστείας. Στον ίδιο χρόνο περισσότεροι από 700 συνάνθρωποι μας έχασαν τη ζωή τους στην άσφαλτο, αλλά παραδόξως οι Νεοδημοκράτες πολιτικοί ανησυχούν μην πέσουν θύματα ληστείας!

Η χώρα μας έχει πολλές αρνητικές πρωτιές. Κάθε κυβέρνηση θα χρειαζόταν δουλειά 10 ετών σε κάθε τετραετία για να διορθώσει τα κακώς κείμενα. Γιατί λοιπόν η ΝΔ επιλέγει την εγκληματικότητα ως μία από τις πρώτες προτεραιότητες;

Η απάντηση είναι απλή αλλά καθόλου κολακευτική για τις προθέσεις της νέας κυβέρνησης: το έγκλημα πουλάει. Το έγκλημα γεμίζει πρωτοσέλιδα. Φαίνεται λοιπόν ότι οι προτεραιότητες της κυβέρνησης δεν είναι τα κατεπείγοντα προβλήματα της χώρας, αλλά εκείνα τα προβλήματα που φέρνουν ψηφαλάκια.

ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Η εκλογική νίκη της ΝΔ στηρίχθηκε κυρίως στην προσδοκία για ελάφρυνση της φορολογίας. Υπόσχεση σημαντική, γιατί ανέκαθεν η πιο άχαρη κυβερνητική δραστηριότητα είναι η είσπραξη φόρων. 

Η ΝΔ δεν είναι νεοφώτιστη. Έχει κυβερνήσει και υποτίθεται ότι γνωρίζει με ποια οικονομικά εργαλεία θα επιτύχει τον στόχο της.

Το πρώτο εργαλείο είναι να πείσει τους Ευρωπαίους εταίρους να αποδεχθούν τη μείωση των πλεονασμάτων. Τα πλεονάσματα όμως δεν είναι αυθαίρετος αριθμός για να τον αλλάζουμε με βάση την πολιτική μας βούληση. Τα πλεονάσματα ισούνται με τα χρήματα που αφαιρούνται από την ελληνική οικονομία, για να εξοφλείται το τερατώδες χρέος που κληρονομήσαμε από το πελατειακό καθεστώς της ΝΔ/ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς το 2012 με το PSI πάψαμε να χρωστάμε στις τράπεζες και χρωστάμε στους ευρωπαϊκούς λαούς. Μακάρι η νέα κυβέρνηση να τους πείσει να μας χαριστούν, αλλά ας κρατάμε μικρό καλάθι.

Το δεύτερο εργαλείο είναι η μείωση των δημοσίων δαπανών, χωρίς απολύσεις και μειώσεις συντάξεων. Μακάρι η νέα κυβέρνηση να συνεχίσει τον δρόμο του νοικοκυρέματος. Από την άλλη όμως πλευρά, υπήρξαν μνημονιακές μειώσεις δαπανών που υπονομεύουν την ανάπτυξη, όπως η δραματική μείωση κτηνιάτρων. Η έλλειψη κτηνιάτρων απειλεί το σύνολο της ζωικής μας παραγωγής, σε ενδεχόμενη επιδημία προερχόμενη από την Τουρκία. Αντίστοιχα δραματική είναι η μείωση των επιθεωρητών περιβάλλοντος, δόμησης και των ελέγχων για παράνομες ελληνοποιήσεις γάλακτος. Τέτοιες ελλείψεις αποτρέπουν τους σοβαρούς επενδυτές ή, ακόμα χειρότερα, απειλούν με κλείσιμο υγιείς επιχειρήσεις.

Η ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑ ΑΞΙΖΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Εάν ένας ανθρωπογεωγράφος, μη γνωρίζοντας την Ελλάδα, έβλεπε το χάρτη της Aιτωλοακαρνανίας, θα ήταν βέβαιος ότι είναι η πλουσιότερη περιοχή της χώρας μας. 

Ο Αχελώος, η λιμνοθάλασσες του Μεσολογγίου και του Αμβρακικού, οι λίμνες με μαγευτικά χωριά όπως το Μπαμπαλιό, οι εύφορες πεδιάδες και τα βουνά της ορεινής Ναυπακτίας βρίσκονται κοντά στην Πάτρα, το πιο στρατηγικό λιμάνι στα δυτικά της χώρας μας.

Δυστυχώς, η Αιτωλοακαρνανία ανήκει στις φτωχότερες περιοχές. Με αγροτική προστιθέμενη αξία στα 270€/στρέμμα, οι αγρότες της περιοχής  βρίσκονται στο όριο της επιβίωσης. Στο άνυδρο Ισραήλ η απόδοση ξεπερνά τα 1200€/στρέμμα. Μικροκομματικά επιχειρήματα αποπροσανατολίζουν τη συζήτηση, όπως το εάν φταίει το ασφαλιστικό και το φορολογικό, όταν το 95% των αγροτών είχαν λιγότερα βάρη με το καινούργιο σύστημα.

Τα προβλήματα είναι διαχρονικά και δεν προσφέρονται για κομματική εκμετάλλευση. Από το 1991 μέχρι το 2001 ο αγροτικός τζίρος έπεσε από το 12,5% στο 5,2% του εθνικού ΑΕΠ και κατρακύλησε ακόμα και στο 2,55% το 2011. Δηλαδή την ίδια εποχή που στα αστικά κέντρα κυκλοφορούσε το αφήγημα των «προνομιούχων» αγροτών, οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις μαράζωναν από τον άγριο ανταγωνισμό των φτηνιάρικων εισαγωγών.

Στην Ελλάδα, επαναπαυθήκαμε στην υψηλή ποιότητα των προϊόντων μας, αλλά τα παιδιά εγκατέλειψαν τη δύσκολη ζωή του αγρότη. Η μεγάλη ηλικία των παραγωγών σε συνδυασμό με το πελατειακό κράτος και την έλλειψη στρατηγικής, άφησαν τα προϊόντα μας μακριά από τα ευρωπαϊκά ράφια.Ακόμα και οι τουρίστες της χώρας μας καταναλώνουν μόνο 17% ελληνικά προϊόντα, όταν στην Ιταλία η κατανάλωση ιταλικών προϊόντων ξεπερνά το 70%. Ιταλός εισαγωγέας ελληνικών προϊόντων είπε πρόσφατα σε διεθνές συνέδριο στη Θεσσαλονίκη: Παράγετε Φεράρι και πουλάτε Φίατ!!!

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΣΥΡΙΖΑ

Το Πράσινο Κίνημα σε όλη την Ευρώπη γνωρίζει πρωτοφανή ανάπτυξη. Στη Γερμανία είναι ήδη δεύτερο κόμμα και στις δημοσκοπήσεις βρίσκεται στην 1^η θέση.

Οι κοινωνίες αναγνωρίζουν ότι οι πράσινες προτάσεις είναι οι μόνες που εξασφαλίζουν, όχι απλά ευημερία που κλέβει το μέλλον των παιδιών μας, αλλά ευημερία αειφορική. Οι Πράσινοι εφαρμόζουμε λύσεις για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, για αρμονική συνύπαρξη με μετανάστες και πρόσφυγες, αλλά και για  κοινωνική συνοχή και προστασία των ασθενέστερων.

Στον ευρωπαϊκό Νότο, τα πράσινα κινήματα δεν έχουν εξασφαλίσει αυτόνομη κοινοβουλευτική παρουσία. Δεν συμφωνώ με την άποψη ότι «ο λαός δεν έχει ωριμάσει». Αγωνίζομαι στο Οικολογικό κίνημα αδιάλειπτα τα τελευταία 37 χρόνια και συμμετείχα στο συμβούλιο του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος από το 1999 μέχρι το 2010 ως εκπρόσωπος της Ελλάδας, οπότε έχω ζήσει τις αδυναμίες και τα λάθη, που οδήγησαν τα κόμματα του Νότου στο εξωκοινοβούλιο. Οι Έλληνες Οικολόγοι εκπροσωπηθήκαμε στην ελληνική Βουλή αυτόνομα από το 1989 μέχρι το 1993 και στην ευρωβουλή από το 2009 μέχρι το 2014. Ο λαός, μας έδωσε ευκαιρίες.

Δεν είναι όμως η στιγμή να αποτιμήσουμε το παρελθόν. Οι πράσινες απόψεις είναι αναγκαίες και όσο οι Οικολόγοι Πράσινοι αδυνατούμε να διεκδικήσουμε το 3% που θα εξασφάλιζε την αυτόνομη είσοδο μας στην Βουλή, οφείλουμε να εξασφαλίσουμε προγραμματικές συνεργασίες.

Διατυπώνεται η άποψη να αρνηθούμε συνεργασίες με κόμματα που προωθούν εξορύξεις υδρογονανθράκων. Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε αποδείξει ότι οι εξορύξεις δεν καταστρέφουν απλά το περιβάλλον, αλλά και την οικονομία. Επανειλημμένα έχω δημοσιεύσει άρθρα που τεκμηριώνουν αυτή την πραγματικότητα: http://yannistsironis.blogspot.com/2018/09/blog-post_27.html