Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ανθρώπινα δικαιώματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ανθρώπινα δικαιώματα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2017

ΓΛΩΣΣΑ ΛΑΝΘΑΝΟΥΣΑ ΤΑ ΑΛΗΘΗ ΛΕΓΕΙ


Η άλλη πλευρά της πλατείας
Τα λεκτικά ατοπήματα του κυρίου Μητσοτάκη εκτός από γέλια στο κοινοβούλιο, προκαλούν και ανατριχίλα για τις προθέσεις του προέδρου της ΝΔ!
Την Παρασκευή 3/11/17, κατά την ώρα του πρωθυπουργού, ο κ. Μητσοτάκης παραδέχθηκε  ότι …δεν κατανοεί την φράση κειμένου του Ρουβίκωνα «η αντικατάσταση του κράτους από ομοσπονδία  αυτοδιευθυνόμενων κοινοτήτων βάσης». Ως φοιτητής του Χάρβαρντ, δεν διάβασε ποτέ φυλλάδιο αναρχικής οργάνωσης; Βαυκαλίζεται την πάταξη των αναρχικών στα Εξάρχεια, όντας ανίκανος να κατανοήσει το ιδεολογικό υπόβαθρο του αναρχισμού;

Δυστυχώς σε αυτό το σημείο τελειώνει η γελοιότητα και αρχίζει η ανατριχίλα. Ανατριχίλα που έγινε δραματικά επίκαιρη μετά την εγκληματική επίθεση σε βάρος των γραφείων του ΠΑΣΟΚ
Είπε ο κ. Μητσοτάκης ότι … «στις ευνομούμενες πολιτείες η βία είναι μονοπώλιο του κράτους». Φαίνεται ότι στο Χάρβαρντ δεν διδάχθηκε τον θεμελιώδη διαχωρισμό της έννομης βίας, ως εξαίρεση για πάταξη της εγκληματικότητας, και της κρατικής βίας ως κανόνα, της θεμελιώδους δηλαδή διαφοράς ανάμεσα στην δημοκρατία και στις διάφορες χούντες. Αδυνατεί να κατανοήσει ότι, εάν η έννομη βία  ξεφύγει από τα όρια της εξαίρεσης, αναπαράγει τον διαχωρισμό της κοινωνίας σε νομοταγείς και απόβλητους και δημιουργεί γκέτο, όπου κυβερνάει το οργανωμένο έγκλημα.

Αφού λοιπόν είναι ανίκανος να ξεχωρίσει την βία από την «έννομη βία ως εξαίρεση», κατηγόρησε τον πρωθυπουργό, ότι στο παρελθόν «είχε χαρακτηρίσει τα ΜΑΤ, παρακρατικές συμμορίες».
Θα θυμίσω στον κ. Μητσοτάκη την φράση του αείμνηστου Ευάγγελου Αβέρωφ για τα χουντικά σταγονίδια στο στράτευμα. Τότε λοιπόν, που οι πολιτικοί είχαν την γενναιότητα να παραδέχονται το πρόβλημα και να το αντιμετωπίζουν, ο αδιαμφισβήτητα δεξιός Αβέρωφ είχε αναγνωρίσει την ύπαρξη παρακράτους, χωρίς να ζητήσει συγνώμη από τον Ελληνικό Στρατό, αφού ο σεβασμός στον Στρατό και την ηρωική ιστορία του δεν συνεπάγεται και σεβασμό σε ένστολους πραξικοπηματίες.
Θα ρωτήσω λοιπόν τον κ. Μητσοτάκη, μη προσδοκώντας απάντηση, πώς αποκαλεί:

Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

ΤΟ ΑΙΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ

Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται, γιατρέ, εδώ πέρα η άλλη μισή στην Κίνα βρίσκεται
με τη στρατιά που κατεβαίνει προς το κίτρινο ποτάμι
Η άλλη μισή στην Κίνα βρίσκεται.
Κι ύστερα, γιατρέ, την κάθε αυγή
την κάθε αυγή, γιατρέ, με τα χαράματα
πάντα η καρδιά μου στην Ελλάδα τουφεκίζεται.

Ναζίμ Χικμέτ

Τούτες τις μέρες ξεχνάμε την Μέρκελ, τον Ερντογάν ή τον Νετανιάχου.  Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για να πληρώνουν άμαχοι επιλογές κρατών.
Όσο νιώθω Παλαιστίνιος κάθε φορά που πεθαίνει ένα παιδί στην Γάζα, άλλο τόσο ένιωσα συγγενής του παιδιού που έχασε τον γονιό του στους δίδυμους πύργους, αδελφός του Τούρκου που σκοτώθηκε στην Κωνσταντινούπολη, πατέρας των παιδιών, που σκοτώθηκαν στο Ιράκ στους "προληπτικούς" πολέμους.
Σήμερα είμαι Γάλλος! Σήμερα έχασα δικούς μου ανθρώπους και πενθώ.
Τούτες τις μέρες ξεχνώ τα καθημερινά σοβαρά προβλήματα της πατρίδας μου αλλά δεν ξεχνώ τις ρίζες του κακού:
  • Τα οικονομικά  συμφέροντα που κατέστρεψαν τις κοινωνίες της Μέσης Ανατολής για να αρπάξουν τα πετρέλαια και να συντηρήσουν την "ευμάρεια" της "πολιτισμένης" Δύσης.
  • Την αποικιοκρατική αντιμετώπιση των λαών, που δεν συμμετείχαν στην ληστρική "ανάπτυξη" και βαφτίστηκαν υπανάπτυκτοι, απολίτιστοι ή τριτοκοσμικοί.
  • Τους "προληπτικούς" πολέμους που τίποτα δεν πρόλαβαν και αντίθετα προκάλεσαν νέους κύκλους βίας.
  • Τα όπλα, τα χημικά, τα εκρηκτικά που σκοτώνουν τα αδέλφια μου στο Παρίσι, την Πόλη ή την Γάζα, αλλά φτιάχνονται στις ΗΠΑ, την Γερμανία, την Γαλλία, την Ρωσία.
  • Τα 100 εκατομμύρια πρόσφυγες από την κλιματική αλλαγή, επειδή οι πολυεθνικές εμποδίζουν τις αναγκαίες αλλαγές.
  • Τους Ναζιστές που σήμερα αναθεματίζουν τους "τρομοκράτες", αποκρύπτοντας ότι ήταν η γενοκτονία των Εβραίων, που έθρεψε τον σιωνιστικό εθνικισμό, οδήγησε στην αυθαίρετη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ και στη χαίνουσα πληγή πληγή στην Παλαιστίνη.
  • Τα εκατομμύρια των προσφύγων, οι άμαχοι νεκροί, τα, εκθετικά περισσότερα, θύματα των ακραίων καιρικών φαινομένων ζητάνε δικαίωση. Τα νεκρά αδέλφια μας θα δικαιωθούν εάν είναι τα τελευταία αθώα θύματα. Αν συγκρουστούμε με τις πολιτικές που όπλισαν τους εκτελεστές τους.
  • Τους Ταλιμπάν, που όσο πολεμούσαν τους Σοβιετικούς βαφτίζονταν "μαχητές ελευθερίας", σήμερα βαφτίζονται "τρομοκράτες". Όπως και να τους βαφτίσουμε, οι ηγεσίες μας όπλισαν τα χέρια τους. Είναι η Νέμεσις μιας ευμάρειας, θεμελιωμένης στην εκμετάλλευση


Πενθούμε, αλλά το πένθος δεν μπορεί να μας αποσπάσει από το καθήκον να σταματήσουμε την άφρονα πορεία του πολιτισμού μας προς την καταστροφή.
Πενθούμε αλλά δεν φοβόμαστε. Κυκλοφορούμε στην πόλη, γεμίζουμε τις συναυλίες και τα γήπεδα, φιλιόμαστε στα μπαράκια. Διασκεδάζουμε, όπως διασκέδαζαν τα αδέλφια μας στο Παρίσι, και όπως αγωνιζόμαστε να διασκεδάζουν τα αδέλφια μας στην Γάζα.
Οι φονιάδες επιδιώκουν τον τρόμο. Δεν θα τους κάνουμε το χατήρι. Δεν είναι ο τρόμος που θα λύσει τα προβλήματα στην Μέση Ανατολή. Δεν είναι ο τρόμος που θα υποχρεώσει τις κυβερνήσεις της Δύσης να αλλάξουν πολιτικές. Οι δίδυμοι πύργοι απέδειξαν το αντίθετο. Τα θύματα στην Παλαιστίνη δεν δικαιώνονται με νέα θύματα στο Παρίσι ή αλλού.

Δεν φοβόμαστε και δεν θα επιτρέψουμε στην Βία να καθορίσει την ζωή μας.

Τετάρτη 27 Αυγούστου 2014

ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΨΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΟΝ ΤΥΦΛΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΥΡΙΕ ΥΠΟΥΡΓΕ;



Ανοιχτή επιστολή προς τον υπουργό παιδείας και θρησκευμάτων.

Κύριε υπουργέ
Ο Αλέξανδρος Μεταξάς εισήχθηκε στο Χημικό Αθήνας το 1977. Λόγω σπάνιας γενετικής πάθησης ήταν σχεδόν τυφλός, γεγονός που δεν τον εμπόδισε να διαβάζει έστω και με την βοήθεια μεγάλων μεγεθυντικών φακών, να είναι άριστος μαθητής  και επιτύχει στις πανελλαδικές εξετάσεις, χωρίς να κάνει χρήση των ευνοϊκών ρυθμίσεων για άτομα με αναπηρία. Με μεγάλη θέληση και επιμονή κατάφερνε να ανταποκρίνεται με σχετική συνέπεια στις σπουδές του.
Ωστόσο η μικρή επαγγελματική προοπτική στο επάγγελμα του χημικού, λόγω της αδύναμης όρασης του, τον οδήγησαν στην μουσική, στην οποία αφιερώθηκε, ιδρύοντας με φίλους ένα από τα πιο αξιόλογα σχήματα της εποχής, τους DE TRACES.
Με την πάροδο του χρόνου και λόγω των επιδεινούμενων προβλημάτων στην όραση του απομακρύνθηκε από τις σπουδές του και αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στην μουσική, μέχρι την οριστική του τύφλωση το 2011.
Η πλήρης πλέον αδυναμία του να κινείται αυτόνομα, αλλά και η οικονομική κρίση, περιόρισαν τις επαγγελματικές του προοπτικές στον χώρο της μουσικής. Ωστόσο με το «κεφαλλονίτικο» πείσμα του, αντί να υποταχθεί στα εμπόδια, έθεσε ένα νέο όραμα στην ζωή του:
Όντας τυφλός να καταφέρει να ολοκληρώσει τις σπουδές του.

Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ! Να τους σκοτώσουμε ή να τους διώξουμε;

Φυλάκιο κέντρο κράτησης μεταναστών
από Ρεπορτάζ χωρίς Σύνορα

Διαμάχη έχει ξεσπάσει ανάμεσα σε ΛΑΟΣ και Χρυσή Αυγή για τον τρόπο αντιμετώπισης των μεταναστών:
Ο ΛΑ.Ο.Σ. επιμένει να φύγουν όλοι οι παράνομοι μετανάστες ΤΩΡΑ! Κατηγορεί την Χρυσή Αυγή, ότι την βολεύουν οι μετανάστες γιατί έτσι βρίσκει λόγο ύπαρξης δέρνοντας τους. Η Χρυσή Αυγή με την σειρά της δεν κάνει πολιτικές προτάσεις. Μάλλον ελπίζει ότι με το άγριο ξύλο, όσοι επιζήσουν θα φύγουν μόνοι τους τρομοκρατημένοι.
Από candia alternativa.info
Θεωρώ ότι δεν αρκεί να κριτικάρουμε τις παραπάνω «ριζικές λύσεις», στενά από ηθική και δημοκρατική σκοπιά. Προφανώς οι μετανάστες είναι άνθρωποι, και έχουν δικαιώματα. Προφανώς ως λαός, που για χρόνια μεταναστεύαμε σε ανεπτυγμένες χώρες οφείλουμε να είμαστε φιλόξενοι. Όμως η παραπάνω δημοκρατική και ανθρωπιστική στάση, δεν λύνει το πρόβλημα  την εγκληματικότητας στον Άγιο Παντελεήμονα, ούτε απαντά στο κρίσιμο ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν να έχουμε 23% ανεργία και ταυτόχρονα να δίνουμε δουλειές σε ξένους; Πώς θα αντιμετωπιστεί η εγκληματικότητα;

Εάν η μόνη απάντηση στο πρόβλημα των μεταναστών είναι το ότι οφείλουμε να είμαστε φιλάνθρωποι και φιλόξενοι, ας μην απορούμε γιατί ανεβαίνουν τα ποσοστά της ακροδεξιάς!

Ας εντοπίσουμε λοιπόν το πραγματικό πρόβλημα:
Από technotropon.ea.gr
  • Πρώτον ας δεχθούμε ότι υπάρχει έντονο μεταναστευτικό ρεύμα, που οφείλεται στην εξαθλίωση πολλών χωρών του Τρίτου Κόσμου. Δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι τις επόμενες δεκαετίες θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να καταφύγουν στην Ευρώπη. Οι κλιματικές αλλαγές, οι πόλεμοι και η ληστρική στάση των πολυεθνικών εταιριών σε αυτές τις χώρες γεννά μετανάστευση. Κάθε φορά που υπερκαταναλώνουμε πετρέλαιο, κάθε φορά που αγοράζουμε ένα εισαγόμενο παντελόνι αδιαφορώντας για το πόσο αμείφθηκε ο εργάτης-δούλος που το έφτιαξε, ας καταλάβουμε ότι προσκαλούμε έναν μετανάστη στην χώρα μας.
    Το γεγονός, ότι η μετανάστευση είναι αναπότρεπτη δεν σημαίνει ότι δεν είναι πρόβλημα. Σημαίνει όμως ότι οι λύσεις πρέπει να εστιάζουν στις πραγματικές αιτίες και όχι να είναι «παυσίπονα».

  • Δεύτερον, είναι πραγματικά παράλογη η στάση της Ε.Ε. να φορτώνει το πρόβλημα στις χώρες που έχουν σύνορα με τον Τρίτο Κόσμο, όπως η Ελλάδα. Το Δουβλίνο ΙΙ είναι μία απαράδεκτη επιλογή. Είναι τουλάχιστον στρουθοκαμηλισμός, των χωρών της Ε.Ε. που δεν έχουν εξωτερικά σύνορα, να υποθέτουν ότι με το να συσσωρεύονται οι μετανάστες στην Ελλάδα ή την Ιταλία, εκείνοι θα γλυτώσουν το πρόβλημα.

  • Τρίτον ας παραδεχθούμε, ότι το μεγαλύτερο μέρος των μεταναστών προσέφεραν στην Ελλάδα φθηνή εργασία εδώ και περισσότερα από 20 χρόνια. Πιθανότατα η κρίση να είχε έρθει πολύ νωρίτερα εάν δεν υπήρχαν οι μετανάστες: Μεγάλο κομμάτι της αγροτικής παραγωγής στηρίζεται σε τριτοκοσμικές αμοιβές. Το ίδιο ισχύει για τον κατασκευαστικό τομέα. Όσοι έχουμε επαφή με βιομηχανίες ξέρουμε, ότι μεγάλο κομμάτι του προλεταριάτου είναι ξένοι. Τέλος δεκάδες εργαζόμενες μητέρες αφήνουν την φροντίδα του σπιτιού και των παιδιών σε ξένες. Ας θέσουμε ένα θαρραλέο ερώτημα: Αντέχει η ελληνική παραγωγή το να εργάζεται νόμιμα όλο αυτό το προσωπικό; Αντέχει να πληρώνει το ΙΚΑ και όλα τα γραφειοκρατικά κόστη μίας νόμιμης πρόσληψης. Ή μήπως προτιμά τον παράνομο μετανάστη, γιατί δεν πρόκειται ποτέ να προβεί σε κάποια καταγγελία, ακόμα και εάν αμείβεται με αμοιβή δούλου;

  • Τέταρτον ας ξεχωρίσουμε τα προβλήματα της μετανάστευσης από την εγκληματικότητα. Προφανώς η παράνομη μετανάστευση γεννά εγκληματικότητα. Αφού ένας άνθρωπος δεν μπορεί να έχει νόμιμη διέξοδο για τις καθημερινές του ανάγκες θα καταφύγει σε κάποια μαφία, που θα του βρίσκει δουλειά, θα του παρέχει προστασία, θα λαδώνει αστυνομικούς και διοικητικούς υπαλλήλους. Ωστόσο το μεγαλύτερο μέρος της εγκληματικότητας έχει άλλα αίτια:Πολύ πριν την έλευση μεταναστών βλέπαμε γειτονιές της Αθήνας να υποβαθμίζονται και να γίνονται άντρα πορνείας, λαθρεμπορίου και διακίνησης ναρκωτικών. Το ζήσαμε στην Πλάκα, αργότερα στου Ψυρρή και τώρα σειρά έχουν η πλατεία Βάθης και ο Άγιος Παντελεήμονας. Είναι εξαιρετικά ύποπτο, ότι σε κάποιους δρόμους η αστυνομία φαίνεται να χάνει την μάχη από τις μαφίες, ενώ λίγα μέτρα πιο πάνω, καλοντυμένες κυρίες επισκέπτονται θέατρα με απόλυτη ασφάλεια. Αυτή η τμηματική εξαθλίωση ολόκληρων τετραγώνων, που απαξιώνονται, εγκαταλείπονται από κατοίκους και καταστηματάρχες για να αγοραστούν κοψοχρονιά από επενδυτές, δεν κρύβει καμία αθωότητα, ούτε υπακούει στους νόμους της ελεύθερης αγοράς. Είναι κατευθυνόμενη υποτίμηση, που στηρίζει κερδοσκοπία δισεκατομμυρίων.
    Απόδειξη των παραπάνω, είναι ότι άλλες περιοχές με υψηλότατο ποσοστό μεταναστών, όπως το Παλαιό Φάληρο, δεν αντιμετωπίζουν, ούτε μαφίες, ούτε έκρηξη της εγκληματικότητας.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΛΥΣΗ:
Με βάση τα παραπάνω οι επιλογές της Χρυσής Αυγής ή του ΛΑΟΣ δεν είναι απλά απαράδεκτες από ανθρωπιστική σκοπιά. Προσφέρουν στους κατοίκους των περιοχών μία αυταπάτη, ότι η βία θα λύσει το πρόβλημα με μία "συγκριτική λογική" ότι εμείς κάνουμε κάτι ενώ οι άλλοι δεν κάνουν τίποτα.
Από Morguefile free photos

Τα κόστη να «οχυρώσουμε» τα σύνορα μας και να αυξήσουμε σε τέτοιο βαθμό την αστυνόμευση για να πιάσουμε όλους τους τωρινούς και μελλοντικούς μετανάστες, είναι τεράστια. Χώρες με εξαιρετικά υψηλή αστυνόμευση όπως οι ΗΠΑ δεν κατάφεραν να λύσουν το πρόβλημα.
Οι λύσεις λοιπόν πρέπει να είναι ουσιαστικές:

  1. Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης να εκτιμήσουμε τον αριθμό των μεταναστών που θα εισρεύσουν λόγω των παγκόσμιων προβλημάτων. Θα πρέπει να φτιαχτούν γραφεία μετανάστευσης σε όλες τις πρεσβείες των χωρών προέλευσης, ώστε οι άνθρωποι να ζητάνε προσωρινή βίζα εργασίας και να έρχονται για λίγα χρόνια στην Ευρώπη. Στην βίζα θα αναφέρεται και το επάγγελμα που προσδοκά να ασκήσει ο μετανάστης, ώστε να μην τρώει με μαύρη εργασία θέσεις από το ντόπιο δυναμικό. Εάν ο κύριος όγκος μεταναστών μπορεί να φθάσει στην Ευρώπη νόμιμα, οι παράνομη εισροή θα ελεγχθεί πολύ ευκολότερα. Αν τα πάντα απαγορεύονται εν τέλει τα πάντα επιτρέπονται.
  2. Πρέπει να μειωθεί δραστικά το μη παραγωγικό κόστος εργασίας. Όσο οι ασφαλιστικές εισφορές και η γραφειοκρατία κοστίζει σχεδόν όσο και ο μισθός, ο μικρός επιτηδευματίας, ή ο αγρότης είτε θα απασχολούν το σόι τους, είτε να ψάχνουν για παράνομους. Και εάν υπάρχει ζήτηση για παράνομους, θα γεννιέται και προσφορά. Και όσο το κράτος θα κλιμακώνει την βία με συνταγές Χρυσής Αυγής ή ΛΑΟΣ, τόσο και οι μαφίες θα κλιμακώνουν με την σειρά τους την δική τους οργάνωση, όπως έγινε στις ΗΠΑ. Εν τέλει θα φθάσουμε να ζούμε σε εμπόλεμες ζώνες και περιοχές ολόκληρες θα γίνου γκέτο, όπως στην Βραζιλία.
  3. Τέλος ας λογοδοτήσει η αστυνομία για την έλλειψη κάλυψης ολόκληρων περιοχών. Δεν την πληρώνουμε μόνο για να μας δέρνει. Ας κάνει και κάτι χρήσιμο.


Για κλείσιμο ας θυμηθούμε τα γραπτά του Ρήγα Βελεστινλή από τη «Νέα Πολιτική Διοίκησης», το σύνταγμα που ονειρεύονταν για την ελεύθερη Ελλάδα:

Κάθε άνθρωπος που εργάζεται και προκόβει για ένα χρόνο στην Ελλάδα, δικαιούται  να είναι Έλληνας υπήκοος.

Αυτή την Ελλάδα ονειρεύονταν όσοι ήταν πραγματικοί πατριώτης και όχι πατριδοκάπηλοι!

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Καλό ταξίδι Παναγιώτη


 Ο Παναγιώτης Τσίγκανος έφυγε από κοντά μας, για το ταξίδι που, άλλος λίγο νωρίτερα και άλλος λίγο αργότερα, όλοι θα κάνουμε.
Ωστόσο ο Παναγιώτης κάθε μέρα μας θύμιζε ότι δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία πότε φεύγουμε, αλλά πώς ζούμε. Και ο Παναγιώτης κέρδιζε την ζωή του κάθε μέρα. Κάθε μέρα του ήταν ένα χωριστό ταξίδι. Γιατί, από τα 21, από ένα τροχαίο, έμεινε τετραπληγικός. Και στην Ελλάδα του αποκλεισμού, ένας ΑΜΕΑ ζει σε …άλλη διάσταση. Τα πεζοδρόμια ανήκουν στα μηχανάκια, ή είναι πολύ στενά. Τα μπαράκια, που έπαιζαν την αγαπημένη του μουσική, δεν έχουν κατάλληλη τουαλέτα ή έχουν αδιάβατα σκαλιά.
Παρ’ όλα αυτά κατάφερε να τελειώσει τις σπουδές του στο Βιολογικό και, το σπουδαιότερο, να ζει ανεξάρτητος. Αυτή η ανεξαρτησία, πέρα από το ανεξάντλητο χιούμορ, ήταν που τον χαρακτήριζε.
Δεθήκαμε με τον Παναγιώτη, όταν ήμασταν συνυποψήφιοι στην Αττική Οικολογική Απάντηση. Γιατί ο Παναγιώτης πέρα από τον αγώνα της καθημερινότητας, ήταν ενεργό μέλος της κοινωνίας των πολιτών. Μέλος περιβαλλοντικών οργανώσεων, όπως η Greenpeace και το WWF, αλλά και ενεργό μέλος του Disabled Hellas.
Τώρα ο Παναγιώτης, που δήλωνε λάτρης των ταξιδιών, έφυγε για άλλους ωκεανούς αφήνοντας μας μία παρακαταθήκη: Το μεγαλύτερο όπλο μας είναι το γέλιο και η διάθεση για ζωή.
Νίκος Σελλάς, Γιάννης Τσιρώνης

Πέμπτη 12 Απριλίου 2012

Όχι στις διακρίσεις σε βάρος των Ατόμων με Αναπηρία! - Επιστολή προς την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας αναφορικά με καταγγελία για απαγόρευση εισόδου ΑμεΑ σε υποκατάστημα

Επιστολή προς τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας κ.Απόστολο Ταμβακάκη έστειλαν χθες οι Οικολόγοι Πράσινοι αναφορικά με επώνυμη καταγγελία για απαγόρευση πρόσβασης σε υποκατάστημα της Τράπεζας ατόμου που επέβαινε σε αναπηρικό αμαξίδιο καθώς και για απαράδεκτη συμπεριφορά υπαλλήλων της Τράπεζας σε βάρος του.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι επισημαίνουμε ότι ενδεχόμενη υιοθέτηση τέτοιων πρακτικών σε βάρος των Ατόμων με Αναπηρία ως επίσημη πολιτική μιας Τράπεζας αποτελεί πρόκληση για το κοινωνικό σύνολο σε μια χρονική περίοδο που οι έλληνες φορολογούμενοι επωμίζονται το βάρος ενός τεράστιου δημόσιου χρέους που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων και το κόστος της ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών. Υπενθυμίζουμε ότι η έμμεση ή άμεση διάκριση σε βάρος ΑμεΑ αποτελεί ποινικό αδίκημα που διώκεται σύμφωνα με τα προβλεπόμενα από το ν.3304/2005.

Χαιρετίζουμε την κύρωση από τη Βουλή της Σύμβασης του Ο.Η.Ε. για τα ανθρώπινα δικαιώματα των ΑμεΑ και του προαιρετικού πρωτοκόλλου της, η οποία αποτελεί μια σημαντική κατάκτηση για το ελληνικό αναπηρικό κίνημα και τους έλληνες πολίτες με αναπηρία. Επισημαίνουμε ωστόσο ότι οι διακρίσεις σε βάρος των ατόμων με αναπηρία στην Ελλάδα συνεχίζονται και επιδεινώνονται όσο βαθαίνει η οικονομική κρίση και η αποσύνθεση του κοινωνικού κράτους.