Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΝΔ ΓΙΑ ΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ

Ο κορμός της κριτικής της ΝΔ απέναντι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αφορά στην «ληστρική», όπως την αποκαλούν, φορολόγηση των πολιτών και των επαγγελματιών.

Στο άρθρο αυτό θα αποδείξω την απάτη της ΝΔ. Θα καταρρίψω το μύθευμα της αντιπολίτευσης, ότι η κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης μας στηρίζεται σε επαχθή φορολογία.

Θα αποδείξω ότι, όχι μόνο οι πολιτικές που ψηφίζουμε σήμερα δεν στηρίζονται στην φορολόγηση, αλλά ότι αντίθετα η κυβέρνηση μας είναι η πρώτη που στηρίζει την κοινωνική πολιτική στις στέρεες βάσεις της πραγματικής οικονομίας.

ΤΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ ΕΣΟΔΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ[i]

Το 2010, τη χρονιά που μπήκαμε στα μνημόνια, οι φόροι που εισέπραξε το ελληνικό δημόσιο ήταν περίπου στο 22,5% του ΑΕΠ. Το κράτος πήρε από πολίτες και επιχειρήσεις περίπου 51 δις. Την ίδια χρονιά όμως, για να συντηρηθεί το πελατειακό τους σύστημα, το έλλειμμα ξεπέρασε τα 24 δις, τα οποία προφανώς καλύφθηκαν από τον εγκληματικό δανεισμό που υπονομεύει ακόμα και σήμερα το μέλλον της οικονομίας και των παιδιών μας.

Με απλά λόγια, εάν ήθελε η τότε κυβέρνηση να είναι νοικοκυρεμένη θα έπρεπε να εισπράξει 75 δις! Τα πραγματικά  βάρη που φορτώθηκε ο λαός ήταν πάνω από 33% του ΑΕΠ. Μικρή σημασία έχει, εάν οι πολίτες πλήρωσαν 51δις, αφού χρεώθηκαν με υψηλά επιτόκια άλλα 24 δις.

To ΑΕΠ σε αγοραίες τιμές

Το 2014, τη χρονιά του Success story,  το κράτος εισέπραξε σε φόρους περίπου 47 δις. Νομίζετε ότι ο λαός ανακουφίστηκε;  Δυστυχώς όχι, γιατί στο μεταξύ το ΑΕΠ είχε μειωθεί στα 179 δις και η χώρα είχε χάσει το 25% του πλούτου της. Οι φόροι που εισέπραξε η τότε κυβέρνηση ήταν πάνω από 26% του ΑΕΠ, δηλαδή η Ελλάδα ήταν ήδη πρώτη σε φορολόγηση στην Ευρώπη μαζί με την Μάλτα.

Το κακό όμως ήταν ότι, παρά την εκτίναξη της φορολογίας, η κυβέρνηση δεν πέτυχε τους στόχους της, γιατί το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης τη χρονιά εκείνη ξεπέρασε τα 6 δις. Εάν τολμούσε η κυβέρνηση να εισπράξει αυτά τα 6 δις, για να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις της, θα έπρεπε να εισπράξει φόρους 53 δις, δηλαδή περίπου 30% του ΑΕΠ. Αυτός ακριβώς ήταν και ο λόγος που δεν ολοκλήρωσαν το 2^ο μνημόνιο και το έσκασαν σαν λαγοί. Αυτό το κενό έπρεπε να καλυφθεί με δημοσιονομική προσαρμογή από το 2015. Για αυτό είχαν δεσμευτεί για πλεονάσματα μεγαλύτερα του 4%.

Ας συγκρίνουμε λοιπόν τις κυβερνήσεις τους με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Το 2017 εισπράχθηκαν φόροι λιγότεροι από 50 δις. Στο μεταξύ όμως και το ΑΕΠ ξεπέρασε τα 180 δις οπότε το ποσοστό είναι ελάχιστα διαφορετικό από αυτό που εισέπραξε η ΝΔ, δηλαδή 27,7% του ΑΕΠ.

Από τα 3 δις επιπλέον φορολογίας, περισσότερα από 1 δις είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής. Ταυτόχρονα, επιστρέψαμε στους ασθενέστερους το υπερπλεόνασμα και το σπουδαιότερο: Το πλεόνασμα της γενικής κυβέρνησης, αφού πληρώθηκαν και οι δανειακές υποχρεώσεις ήταν 1,4 δις.  Δηλαδή δεν φορτώσαμε την κοινωνία με νέα υψηλότοκα δάνεια.

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΛΟΙΠΟΝ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΟΤΙ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ 10 ΔΙΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ 1. ΟΥΤΕ 10 ΔΙΣ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΟΥΤΕ 1 ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ.

ΤΟ ΦΑΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Η αναβίωση των φασιστικών μορφωμάτων στην Ευρώπη έχει πολλές προσεγγίσεις. Από την υποτίμηση τους, σαν μία ακραία, περιθωριακή εκδήλωση θυμού, μέχρι την παλαιοκομμουνιστική άποψη ότι οι φασίστες είναι τα κακά σκυλιά του καπιταλισμού.

Τα φασιστικά κινήματα έχουν ήδη κυβερνήσει και αιματοκυλήσει την Ευρώπη. Αν θεωρούμε τον ναζισμό χαρακτηριστικό του γερμανικού έθνους, αυτή η προσέγγιση είναι τόσο ρατσιστική, όσο οι ναζιστές θεωρούν ως υπέρτατο εχθρό το εβραϊκό έθνος. Είναι και ανιστόρητη γιατί τα ναζιστικά μορφώματα κυριάρχησαν στον μεσοπόλεμο σε όλη την κεντρική Ευρώπη, αλλά και στην Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα με τη δικτατορία του Μεταξά. Ακόμα και στην δημοκρατική Γαλλία η απήχηση τους ήταν τεράστια και επηρέασε και την έκβαση του πολέμου.

Δύο κυρίως αιτίες εξέθρεψαν τον ναζισμό:

1. Η αποτυχία αντιμετώπισης των εθνικών μειονοτήτων που δημιουργήθηκαν από τη διάλυση των αυτοκρατοριών μετά τον 1^ο παγκόσμιο πόλεμο. Πριν ήμασταν όλοι υπήκοοι. Μετά γίναμε πολίτες κρατών με εθνική ταυτότητα, οπότε αλλόθρησκοι, αλλόγλωσσοι και αλλοεθνείς έγιναν μαύρα πρόβατα.

2. Η αδυναμία κυβερνησιμότητας στα νέα κράτη. Πολυκομματικά κοινοβούλια εξέλεγαν ασταθείς κυβερνήσεις που στάθηκαν ανίκανες να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση.

Σήμερα οι δύο αιτίες  αναβιώνουν: Οι Βρυξέλες στάθηκαν ανίκανες να αντιμετωπίσουν την οικονομική κρίση και στη θέση των μειονοτήτων βρίσκονται οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Το άρθρο αυτό δεν επιχειρεί την ολοκληρωμένη εξήγηση του ναζισμού. Προέχει να αντιληφθούμε τις εφιαλτικές συνέπειες για την πόλη μας.