- Έπρεπε να γίνει δημοψήφισμα;
- Δραχμή ή ευρώ;
- Τι συνέπειες θα έχει το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ;
- Ποιος ευθύνεται για το αδιέξοδο με τους θεσμούς;
Δεκάδες ερωτήματα συνδέονται προσχηματικά, για να εκμαιευτούν
πολιτικά συμπεράσματα. Ωστόσο τα γεγονότα είναι απλά για όποιον αναζητά την
πραγματικότητα και όχι να την βολέψει στις πολιτικές του σκοπιμότητες.
Δυστυχώς η κρισιμότητα της ελληνικής οικονομίας δεν αφήνει
περιθώρια πολιτικού χρόνου για να προσαρμόσουμε την πραγματικότητα στα πολιτικά
μας πιστεύω. Μπροστά σε μία επαπειλούμενη
κοινωνική οικονομική και περιβαλλοντική κατάρρευση, είμαστε υποχρεωμένοι να
προσαρμοστούμε στην πραγματικότητα. Και
όπως οι πολιτικοί κρατούμενοι κομμουνιστές της Ακροναυπλίας ζήτησαν να
πολεμήσουν στην Αλβανία σε έναν πόλεμο που δεν επέλεξαν και μάλιστα υπό τις
εντολές του δικτάτορα Μεταξά, έτσι και εμείς καλούμαστε να δώσουμε μία μάχη για
την κοινωνική σωτηρία της πατρίδας μας με τα οικονομικά εργαλεία της σημερινής
πραγματικότητας.
ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ
ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ, ανέλαβε την
κυβέρνηση με εντολή αναδιαπραγμάτευσης, για
επίτευξη συμφωνίας που να καταργήσει την λιτότητα, να επανεκκινήσει την
οικονομία, να αναδιαρθρώσει το χρέος και να διατηρήσει την χώρα εντός της
ευρωζώνης.
Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, είτε δεν συμμερίζονται αυτούς
τους στόχους-όπως το ΚΚΕ- είτε θα προτιμούσαν να είναι εκείνα στα κέντρα λήψης
των αποφάσεων-όπως η ΝΔ το ΠΑΣΟΚ ή το ΠΟΤΑΜΙ-ώστε η επανεκκίνηση της οικονομίας
να γίνει με τους δικούς τους όρους, επιχειρώντας διαρκώς να εκτρέψουν τον
πολιτικό διάλογο στις δικές τους πολιτικές προτεραιότητες. Ωστόσο, όπως
προανέφερα, δεν υπάρχει η πολυτέλεια να
επαναξιολογούμε διαρκώς την λαϊκή εντολή της 25ης Ιανουαρίου.
Για όσους διερωτώνται εάν η ελληνική οικονομία έχει καλύτερες
προοπτικές εντός της ευρωζώνης, τους παραπέμπω σε προγενέστερα άρθρα μου. Το
παρόν άρθρο δεν θα σταθεί σε ανάλογα ερωτήματα! Εστιάζει στο πώς θα υπηρετήσουμε με βέλτιστο τρόπο την λαϊκή εντολή.