Δευτέρα 16 Νοεμβρίου 2015

ΤΟ ΑΙΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ

Αν η μισή μου καρδιά βρίσκεται, γιατρέ, εδώ πέρα η άλλη μισή στην Κίνα βρίσκεται
με τη στρατιά που κατεβαίνει προς το κίτρινο ποτάμι
Η άλλη μισή στην Κίνα βρίσκεται.
Κι ύστερα, γιατρέ, την κάθε αυγή
την κάθε αυγή, γιατρέ, με τα χαράματα
πάντα η καρδιά μου στην Ελλάδα τουφεκίζεται.

Ναζίμ Χικμέτ

Τούτες τις μέρες ξεχνάμε την Μέρκελ, τον Ερντογάν ή τον Νετανιάχου.  Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για να πληρώνουν άμαχοι επιλογές κρατών.
Όσο νιώθω Παλαιστίνιος κάθε φορά που πεθαίνει ένα παιδί στην Γάζα, άλλο τόσο ένιωσα συγγενής του παιδιού που έχασε τον γονιό του στους δίδυμους πύργους, αδελφός του Τούρκου που σκοτώθηκε στην Κωνσταντινούπολη, πατέρας των παιδιών, που σκοτώθηκαν στο Ιράκ στους "προληπτικούς" πολέμους.
Σήμερα είμαι Γάλλος! Σήμερα έχασα δικούς μου ανθρώπους και πενθώ.
Τούτες τις μέρες ξεχνώ τα καθημερινά σοβαρά προβλήματα της πατρίδας μου αλλά δεν ξεχνώ τις ρίζες του κακού:
  • Τα οικονομικά  συμφέροντα που κατέστρεψαν τις κοινωνίες της Μέσης Ανατολής για να αρπάξουν τα πετρέλαια και να συντηρήσουν την "ευμάρεια" της "πολιτισμένης" Δύσης.
  • Την αποικιοκρατική αντιμετώπιση των λαών, που δεν συμμετείχαν στην ληστρική "ανάπτυξη" και βαφτίστηκαν υπανάπτυκτοι, απολίτιστοι ή τριτοκοσμικοί.
  • Τους "προληπτικούς" πολέμους που τίποτα δεν πρόλαβαν και αντίθετα προκάλεσαν νέους κύκλους βίας.
  • Τα όπλα, τα χημικά, τα εκρηκτικά που σκοτώνουν τα αδέλφια μου στο Παρίσι, την Πόλη ή την Γάζα, αλλά φτιάχνονται στις ΗΠΑ, την Γερμανία, την Γαλλία, την Ρωσία.
  • Τα 100 εκατομμύρια πρόσφυγες από την κλιματική αλλαγή, επειδή οι πολυεθνικές εμποδίζουν τις αναγκαίες αλλαγές.
  • Τους Ναζιστές που σήμερα αναθεματίζουν τους "τρομοκράτες", αποκρύπτοντας ότι ήταν η γενοκτονία των Εβραίων, που έθρεψε τον σιωνιστικό εθνικισμό, οδήγησε στην αυθαίρετη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ και στη χαίνουσα πληγή πληγή στην Παλαιστίνη.
  • Τα εκατομμύρια των προσφύγων, οι άμαχοι νεκροί, τα, εκθετικά περισσότερα, θύματα των ακραίων καιρικών φαινομένων ζητάνε δικαίωση. Τα νεκρά αδέλφια μας θα δικαιωθούν εάν είναι τα τελευταία αθώα θύματα. Αν συγκρουστούμε με τις πολιτικές που όπλισαν τους εκτελεστές τους.
  • Τους Ταλιμπάν, που όσο πολεμούσαν τους Σοβιετικούς βαφτίζονταν "μαχητές ελευθερίας", σήμερα βαφτίζονται "τρομοκράτες". Όπως και να τους βαφτίσουμε, οι ηγεσίες μας όπλισαν τα χέρια τους. Είναι η Νέμεσις μιας ευμάρειας, θεμελιωμένης στην εκμετάλλευση


Πενθούμε, αλλά το πένθος δεν μπορεί να μας αποσπάσει από το καθήκον να σταματήσουμε την άφρονα πορεία του πολιτισμού μας προς την καταστροφή.
Πενθούμε αλλά δεν φοβόμαστε. Κυκλοφορούμε στην πόλη, γεμίζουμε τις συναυλίες και τα γήπεδα, φιλιόμαστε στα μπαράκια. Διασκεδάζουμε, όπως διασκέδαζαν τα αδέλφια μας στο Παρίσι, και όπως αγωνιζόμαστε να διασκεδάζουν τα αδέλφια μας στην Γάζα.
Οι φονιάδες επιδιώκουν τον τρόμο. Δεν θα τους κάνουμε το χατήρι. Δεν είναι ο τρόμος που θα λύσει τα προβλήματα στην Μέση Ανατολή. Δεν είναι ο τρόμος που θα υποχρεώσει τις κυβερνήσεις της Δύσης να αλλάξουν πολιτικές. Οι δίδυμοι πύργοι απέδειξαν το αντίθετο. Τα θύματα στην Παλαιστίνη δεν δικαιώνονται με νέα θύματα στο Παρίσι ή αλλού.

Δεν φοβόμαστε και δεν θα επιτρέψουμε στην Βία να καθορίσει την ζωή μας.