ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ: ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΠΛΟΥΤΟΥ Ή ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΛΗΣΤΕΙΑ;

Τον τελευταίο καιρό η προπαγάνδα  για τον ορυκτό πλούτο της χώρας που θα μας γλυτώσει από το χρέος και κάθε άλλη κακοδαιμονία εντείνεται. Τα επιχειρήματα είναι πολλά:

• 10 τρις δολάρια αξίζουν τα πετρέλαια της Κρήτης¹.
• 800 δις θα βάλει το κράτος στα ταμεία του. Θα εξοφλήσουμε το δημόσιο χρέος και θα μας μείνει και περίσσευμα, ακόμα και ένα αντλήσουμε τις μισές από τις προσδοκώμενες ποσότητες².
•  200. 000 θα είναι οι θέσεις εργασίας, χωρίς να υπολογίσουμε μια παράλληλη ανάπτυξη, άλλων δραστηριοτήτων³.
•  Τροχοπέδη σε όλα αυτά είναι οι Οικολόγοι Πράσινοι³ που, για να σώσουν τα ψάρια και τα πουλιά, αφήνουν θαμμένο κάτω από τη γη τον εθνικό πλούτο της χώρας. Οι τοπικές κοινωνίες έχουν …στενά συμφέροντα, μικροκομματικές σκοπιμότητες και στείρες αντιλήψεις⁴.
•  Μηδενικός είναι ο κίνδυνος από την εξόρυξη φυσικού αερίου, αφού …δεν διαλύεται στο νερό⁵. Τα ηφαίστεια κάτω από την Κρήτη εκπέμπουν πολλαπλάσιους υδρογονάνθρακες χωρίς κανένα πρόβλημα.
• Η κλιματική αλλαγή είναι μία συνωμοσία σε βάρος των συμφερόντων του έθνους.

Το εντυπωσιακό σε όλα αυτά είναι η έκταση που καλύπτουν στα ΜΜΕ, σε σχέση με την έκταση που καλύπτουν τα άρθρα όσων διαφωνούν με τη λογική του εξορυκτισμού. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς, γιατί αφού τα επιχειρήματα υπέρ του εξορυκτισμού είναι τόσο συντριπτικά, τι φοβούνται και φιμώνουν την αντίθετη άποψη.

Δεν σκοπεύω να αναλώσω πολύ χρόνο για να αποδείξω ότι όλα τα παραπάνω είναι στρεβλώσεις ή ανακρίβειες.

Κατ’ αρχάς στο άρθρο μου το 2012 «Πετρέλαια Πακτωλός ή Άνθρακες» αποδεικνύω με αδιάσειστα συγκριτικά στοιχεία ότι δεν υπάρχει καμία χώρα στον πλανήτη που να ωφελήθηκε από τις εξορύξεις. Κάποιοι μνημονεύουν τη Νορβηγία. Αρκεί μια απλή σύγκριση με τη Σουηδία, που δεν εξόρυξε υδρογονάνθρακες, για να αποδειχθεί ότι οι δύο οικονομία είχαν παρόμοια ανάπτυξη. Με απλά λόγια είτε πετρέλαια έχει μια χώρα είτε φτιάχνει κινητά, είναι η δομή της οικονομίας της που την κάνει να έχει υψηλό ΑΕΠ και χαμηλό δείκτη GINI. Στην Ελλάδα υπάρχουν δεκάδες τομείς που κοιμούνται όπως η δασοπονία. Η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει 8 δις ετησίως ΑΠΑ αποκλειστικά από την δασοπονία. Εάν λοιπόν η Νορβηγία εστίασε σε δημόσιες επιχειρήσεις πετρελαίου, η γειτονική

H νορβηγική εταιρία πετρελαίων
Εικόνα από το Commons Wikipedia

Σουηδία εστίασε σε άλλους τομείς με τα ίδια εξαιρετικά αποτελέσματα. Αντίθετα εάν συγκρίνουμε  την πετρελαιοπαραγωγό Ρουμανία με την μη πετρελαιοπαραγωγό Αυστρία, διαπιστώνουμε ότι και πάλι είναι η δομή της οικονομίας που καθορίζει το εάν μια χώρα έχει προκόβει ή όχι.

Ωστόσο θα επιμείνω λίγο στην Νορβηγία, γιατί το εθνικοποιημένο μοντέλο ήταν μια μοναδικότητα λόγω του αντίπαλου δέους της ΕΣΣΔ. Στον υπόλοιπο πλανήτη, οι εξορύξεις ταυτίζονται με έλλειψη δημοκρατίας, έντονες κοινωνικές ανισότητες, πολέμους και δυστυχία. Πολλές χώρες πρόκοψαν χωρίς πετρέλαια όπως η Σουηδία, δυστυχώς όμως, καμία πετρελαιοπαραγωγός δεν είχε την τύχη της Νορβηγίας σε θέματα δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

Για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των εξορύξεων τα στοιχεία είναι συντριπτικά, οπότε ας μην αποδείξουμε το αυτονόητο. Μια απλή εικόνα οποιουδήποτε πετρελαιοπαραγωγού πεδίου, αρκεί για να διαπιστώσουμε πώς θα καταντήσουν το Κατάκολο ή η Ήπειρος. Θα επιμείνω στο οικονομικό αποτύπωμα, γιατί οι κοινότητες που κάμφθηκαν και δέχθηκαν τις εξορύξεις απλά "εξαγοράστηκαν". Γνώριζαν την επικείμενη απώλεια του καθαρού νερού, την κοπή αιωνόβιων δασών, ή την απώλεια θέσεων εργασίας στην αλιεία, τον τουρισμό ή την γεωργία. Απλά υπέκυψαν στις οικονομικές υποσχέσεις, σε θέσεις εργασίας μακριά από τα χαλάζια, τις στάνες ή την σκληρή ζωή του ψαρά και σε απολαβές που να μην εξαρτώνται από τον έμπορο που αγοράζει το γάλα. Αυτό είναι το κρίσιμο ζήτημα και όχι εάν γνώριζαν την καταστροφή του περιβάλλοντος. Το κακό είναι ότι σπάνια τηρούνται οι υποσχέσεις των εταιριών. Όταν μια περιοχή παραδοθεί στον εξορυκτισμό, δεν υπάρχει επιστροφή. Και τότε οι εταιρίες παύουν να χαϊδεύουν αυτιά και επιβάλουν μισθούς αποικιοκρατίας. Το πιο ζωντανό παράδειγμα στην Ελλάδα είναι ο ιερός κόλπος της Ελευσίνας.

Ο αρχαιολογικος χώρος της
Ελευσίνας το 1953
Φωτογραφία του
Henri Cartier Bresson

Ας μετρήσουμε την τουριστική αξία μια περιοχής που η αισθητική και ιστορική του αξία ισοδυναμούσε με αυτή ίσως της Σαντορίνης ή των Δελφών, για να διαπιστώσουμε, πόσο συμβατά είναι τα διυλιστήρια και οι προβλήτες πετρελαιοειδών με το φυσικό κάλλος και τις αρχαιότητες.  Άλλωστε τα στοιχεία από τις ΗΠΑ⁶ αποδεικνύουν ότι οι περιοχές με εξορύξεις έχουν λιγότερο από το μισό ΑΕΠ από τουρισμό σε σχέση με γειτονικές χωρίς εξορύξεις.

Ωστόσο δεν θέλω σήμερα να εστιάσω σε ούτε στο οικονομικό, ούτε στο περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Όποιος αμφιβάλει ας διαβάσει το βιβλίο της Naomi Klein

Θέλω περισσότερο να εστιάσω στην φύση των πετρελαϊκών εταιριών, τα συμφέροντα των οποίων καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε.

Μητσοτάκης στη ΔΕΘ*

Η παλαιοκομματική αυτοκρατορία αντεπιτίθεται!

Άκουσα προσεκτικά την ομιλία του κ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ. Η αρχική όχληση ήταν αισθητικής φύσεως. Αποκαλούν τους πολιτικούς «κακούς ηθοποιούς», αλλά η πολιτική διαφέρει από την ηθοποιία. Ο ρόλος του ηθοποιού έχει υποβληθεί από συγγραφείς και σκηνοθέτες, ενώ ο πολιτικός και ιδιαίτερα ο αληθινός ηγέτης είναι ο ίδιος δημιουργός. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ή ο Γεώργιος Παπανδρέου, ανεξαρτήτως συμφωνίας με τις απόψεις τους, εξέφραζαν με το αφήγημα τους το προσωπικό τους σενάριο για την πορεία της χώρας. Η ομιλία Μητσοτάκη δεν πείθει ότι είναι επιλογή του ιδίου. Θυμίζει μαθητή που δεν εμπέδωσε καλά το μάθημα! Ακούγοντας τον, νιώθω ότι ακούω κάποιον, αγνώστου ταυτότητας, υποβολέα. Ακόμα και οι κορώνες μοιάζουν να υπαγορεύτηκαν!

Η ουσία όμως της ομιλίας είναι χειρότερη της αισθητικής της.

Πώς να σχολιάσω την ιδεοληψία για την υποκατάσταση της δημόσιας από ιδιωτική ασφάλιση; Υπηρέτησα την ιδιωτική ασφάλιση με συνέπεια για 28 χρόνια, ποτέ όμως ως υποκατάστατο της δημόσιας! Δεν έχει διαβάσει ο κ. Μητσοτάκης για το σκάνδαλο της ENRON; Παρασιωπά τα δισεκατομμύρια αποθεματικά ασφαλισμένων που χάθηκαν παγκοσμίως, από τα τοξικά επενδυτικά πακέτα, που οδήγησαν στο κραχ του 2008. Κράτη όπως η Ιρλανδία κινδύνεψαν να χρεοκοπήσουν, γιατί ανέλαβαν να καλύψουν την απληστία ιδιωτών κερδοσκόπων. Το αμερικανικό δημόσιο διέσωσε με χρήματα φορολογουμένων την μεγαλύτερη παγκοσμίως ασφαλιστική, την AIG!

Δεν χρειάζεται να σχολιάσω τις προτάσεις Μητσοτάκη για την παραγωγική ανασυγκρότηση της  χώρας, γιατί δεν υπήρξαν! Φαντάζεται ο κ. Μητσοτάκης ότι για να παραχθούν αγροτικά και βιομηχανικά προϊόντα αρκεί να μειωθεί το δημόσιο, να μειωθούν οι φορολογικοί συντελεστές, να κυβερνάει η Δεξιά, που …την εμπιστεύονται οι επενδυτές,  και να λέμε στιχάκια για το πόσο ευλογημένη χώρα είμαστε! Αρκεί να μελετήσουμε την περίοδο 2009-2014 για να δούμε το πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η αυταπάτη.

Για την δημοσιονομική πολιτική ο κ. Μητσοτάκης, ισχυρίστηκε ότι «ξέρουμε πώς να το κάνουμε». Η μείωση φορολογικών συντελεστών, θα μπορούσε να οδηγήσει στην αύξηση των εσόδων, εάν  οι μειωμένες υποχρεώσεις οδηγήσουν σε μεγαλύτερη συνέπεια. Μια τέτοια σεμνή διαπίστωση, θα δημιουργούσε ελπίδα ότι η ΝΔ έχει πλέον έναν ηγέτη που δεν θα χαριστεί στο πελατειακό σύστημα. Αντίθετα το υπερφίαλο «ξέρουμε πώς να το κάνουμε», συνδέει άμεσα τον κ. Μητσοτάκη με την άθλια περίοδο της δημοσιονομικής ασυνέπειας. Να θυμίσουμε ότι το 2014, η χώρα είχε δεσμευτεί για πρωτογενή πλεονάσματα 2,3% του ΑΕΠ και πέτυχε μόνο 0,4%. Έχουν βαρύτατης ευθύνες, εάν ήξεραν πώς να το κάνουν, αλλά δεν το έκαναν.

Ακούσαμε, ότι η απαίτηση των θεσμών για υψηλά πλεονάσματα οφείλεται σε έλλειψη εμπιστοσύνης και υπερφίαλα υπόσχεται να τους πείσει ότι… κάνουν λάθος! Μα ήταν οι κυβερνήσεις  της διαφθοράς και της διαπλοκής που υπόσχονταν πολλά που ουδέποτε πέτυχαν. Ήταν το μεσοπρόθεσμο της κυβέρνησηςΣαμαρά Βενιζέλου που υποσχόταν στους θεσμούς 2,3% για το 2014, 2,5% για το 2015, 4,5% για το 2016, 4,6% για το 2017 και το ανήκουστο 5,3%  για το 2018, όταν υποτίθεται το μνημόνιο τελείωνε το 2014. Πώς να εμπιστευτούν οι θεσμοί τον κ. Μητσοτάκη όταν υποσχόταν τον Απρίλιο του 14 αυτά τα εξωφρενικά πλεονάσματα και σήμερα, από την ασφάλεια της αντιπολίτευσης, διαρρηγνύει τα ιμάτια του, ότι το 3,5% είναι ανέφικτο;;

Αλλά κορωνίδα του θράσους, που συνάδει περισσότερο με 18χρονο ΔΑΠΙΤΗ παρά με έμπειρο και

Οι επιπτώσεις των εξορύξεων υδρογονανθράκων

Παρουσίαση στο Δημαρχείο Θεσσαλονίκης 14/9/18

Οι περιοχές πιθανών εξορύξεων στην Ελλάδα και την Κύπρο

Οι 17 στόχοι βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ. Όπως θα διαπιστώσουμε παρακάτω, επηρεάζονται σχεδόν όλοι αρνητικά από τις εξορύξεις.

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΥΘΥΝΗΣ*

Καλημέρα σε όλες και όλους

Πριν τρία χρόνια, η τελευταία κυβέρνηση του πελατειακού συστήματος προκήρυξε πρόωρα την εκλογή του προέδρου της δημοκρατίας, ώστε η αναπόφευκτη κατάρρευση της χώρας, το περίφημο πιστωτικό γεγονός, να σκάσει στα χέρια μιας κυβέρνησης της Αριστεράς.

Στους Οικολόγους Πράσινους ακούστηκαν απόψεις, να αποφύγουμε τη συμμετοχή σε μία κυβέρνηση που είχε αμελητέες πιθανότητες να σώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία. Εμείς όμως τολμήσαμε να αναλάβουμε τη συνευθύνη. Τη συνευθύνη να ανορθώσουμε την οικονομία μέσα στην ευρωζώνη. Τη συνευθύνη να αποφύγουμε το Grexit ώστε να μην εξαγοραστεί η χώρα για ένα κομμάτι ψωμί.

Σήμερα νιώθουμε περήφανοι που ήμασταν μέρος της λύσης και δεν κρυφτήκαμε στην ασφάλεια της αντιπολίτευσης.

Η Ελλάδα σήμερα δεν απειλείται με πιστωτικό γεγονός και πάνω από 300.000 συμπολίτες μας ξαναβρήκαν δουλειά, το 90% με θέσεις πλήρους απασχόλησης. Οι πληγές από την κρίση δεν έχουν κλείσει, αλλά αρχίζουμε να πατάμε στα δικά μας πόδια.

Ωστόσο το στοίχημα της συμμετοχής δεν ήταν απλά να αποφύγουμε την κατάρρευση. Ίσως μια έντιμη σοσιαλδημοκρατική ή ακόμη και μία δεξιά κυβέρνηση θα μπορούσαν να βγάλει τη χώρα από την κρίση, εάν αποφάσιζαν να συγκρουστούν με το διαπλεκόμενο σύστημα, το οποίο, ακόμα και αν δεν είχαν δημιουργήσει, σίγουρα το υπέθαλψαν όλα αυτά τα χρόνια σε βάρος της πραγματικής οικονομίας. Θα μπορούσαν από την αρχή της κρίσης να έχουν κάνει τη ρήξη με το φαύλο παρελθόν, αλλά δεν το θέλησαν, και συνέχιζαν να βυθίζουν τη χώρα σε αδιέξοδα. Για αυτό οι ευθύνες τους είναι βαρύτατες.

Η αλλαγή που έγινε δεν ήταν μια ακόμη αλλαγή κυβέρνησης.

 Ήταν αλλαγή πορείας.

Ήταν ρήξη με το παρασιτικό καθεστώς στρεβλώσεων και ημετέρων, που δεν άφηνε κανένα περιθώριο, όχι ανάκαμψης αλλά ούτε επιβίωσης της οικονομίας και της κοινωνίας.

Αυτά τα χρόνια δεν προσπαθήσαμε απλά να διαχειριστούμε την κρίση στην οποία μας έφεραν.

 Δώσαμε μεγάλες μάχες για να σπάσουμε κατεστημένα, για να μπορέσουμε να ανοίξουμε χώρο στην πραγματική οικονομία να αναπνεύσει και να παραγάγει. Γιατί ο μόνος δρόμος για να βγούμε από την κρίση είναι η πραγματική οικονομία και η ανασυγκρότηση μας βιώσιμης παραγωγής πού σέβεται το περιβάλλον και τον άνθρωπο.

Η δική μας ωστόσο συμμετοχή έπρεπε να βάλει και ένα λιθαράκι στην κατεύθυνση των πράσινων αξιών.

Αναφέρω λοιπόν συνοπτικά σε τίτλους όσα πετύχαμε, με σκληρή σύγκρουση με κατεστημένες δομές!

ΔΑΣΙΚΟΙ ΧΑΡΤΕΣ

Από Pixabay

Η Ελλάδα έχει σήμερα δασικούς χάρτες χάρη σε δικό μας νόμο. Ας μην ακούσω το φαιδρό αφήγημα ότι δήθεν ήταν μνημονιακή υποχρέωση, γιατί ήταν μνημονιακή υποχρέωση, από το πρώτο μνημόνιο αλλά ουδέποτε υλοποιήθηκε. Όταν αναλάβαμε είχε κυρωθεί μόνο το 0,8 της επικράτειας και αυτό πριν τα μνημόνια. Ούτε ένα στρέμμα δεν κυρώθηκε επί των μνημονιακών κυβερνήσεων.

ΠΕΡΙΟΧΕΣ NATURA

Άτιμα ψέματα, έντιμα ψέματα και σκληρές αλήθειες.

Από τότε που υπάρχουν στον κόσμο η κλεψιά και η απάτη, είναι οι ίδιοι οι απατεώνες, που συχνά διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους ενάντια στις απάτες. Παγκόσμιας εμβέλειας απατεώνες, υπήρξαν ιεράρχες της ηθικής πριν αποκαλυφθούν, όπως ο πρόεδρος την Enron Κένεθ Λέι[i]

Αξίζει να ξαναδούμε τη χαριτωμένη ταινία με τον Ηλιόπουλο, τη Βλαχοπούλου και τον Παπαγιαννόπουλο «Φωνάζει ο κλέφτης», όπου ο αρχιαπατεώνας Ντούζος φωνάζει την αστυνομία για να συλλάβουν τον δυστυχή Ηλιόπουλο που αποκάλυψε τις κλεψιές.

Δυστυχώς η μνημονιακή τραγωδία δεν ήταν για γέλια. Όσοι απομύζησαν τον πλούτο του ελληνικού λαού, χρησιμοποιούν αδίστακτη προπαγάνδα για να θολώσουν τα νερά, ώστε να τους εμπιστευτεί ξανά ο ελληνικό λαός και να συνεχίσουν το πάρτι σε βάρος μας.

Αν αρκετοί αυτουργοί ήταν στελέχη κομμάτων που κυβέρνησαν, αυτό δεν σημαίνει ότι συλλήβδην οι πολιτικοί αυτών των κομμάτων ήταν απατεώνες. Απλά η πλειοψηφία των εντίμων, εγκλωβίστηκε στην φαυλότητα και δεν κατέφερε να καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου. Κάποιοι προσπάθησαν να συγκρουστούν, αλλά δεν τα κατάφεραν. Κάποιοι ανέχθηκαν για να επιβιώσουν πολιτικά. Κάποιοι άλλοι κατάφεραν σημαντικές μεταρρυθμίσεις, όπως ο Αντώνης Τρίτσης, αλλά δεν δόθηκε συνέχεια.

Σήμερα που δεν έφτασε ο κόμπος στο χτένι, αλλά έσπασαν και ο κόμπος και το χτένι, οφείλουμε να δώσουμε τέλος σε αυτό το φαύλο καθεστώς. Είναι βέβαιο ότι έχει καταρρεύσει. Το στοίχημα είναι να μην συμπαρασύρει ολόκληρη την χώρα μας. Είναι λοιπόν εθνικό το προσκλητήριο για ενότητα ενάντια στο διαπλεκόμενο σύστημα, που ξεπερνά τις κομματικές περιχαρακώσεις, Δεξιάς, Αριστεράς, Σοσιαλδημοκρατίας, κ.ο.κ.

Έχει πολύ μεγάλη σημασία να αφοπλίσουμε τα παπαγαλάκια που επιχειρούν να ταυτίσουν τα συμφέροντα της χώρας με τα συμφέροντα των εντολέων τους. Έχουμε καθήκον να αποκαλύψουμε τα άτιμα ψέματα τους!

Στο δεύτερο κεφάλαιο θα ασχοληθούμε με τα έντιμα ψέματα, δηλαδή τα ψέματα που δεν εκπορεύονται από κακόβουλες σκοπιμότητες, αλλά από ιδεολογικές αγκυλώσεις.

ΤΑ ΑΤΙΜΑ ΨΕΜΑΤΑ

Πρώτο και πιο φρέσκο ψέμα, από πηγές της ΝΔ: Ο πρωθυπουργός είπε ψέματα στη ΔΕΘ: Η ανεργία δεν μειώνεται με θέσεις πλήρους απασχόλησης αφού με τα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ το 57% των νέων θέσεων εργασίας είναι μερικής ή εκ περιτροπής απασχόληση. Η αποκλιμάκωση της ανεργίας ξεκίνησε το 2013 και ήταν το 2015 25,7%

Κατ’ αρχάς είναι γελοίο να αναφέρεται η ΝΔ στο 2015, αφού τότε κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η αποκλιμάκωση της ανεργίας δεν ξεκίνησε το 2013, αφού τον Φεβρουάριο του 14 έφτασε στο ποσοστό ρεκόρ του 28,4%. Μειώθηκε κατά το θέρος του 14 (φυσιολογικά λόγω τουρισμού) και ανέβηκε ξανά στο 26,8% τον Δεκέμβριο του 14. Η μεγάλη όμως απάτη της ΝΔ είναι η χρήση του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ για να ισχυριστεί ότι η ανεργία δεν μειώθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ!

Θα αναφέρω ένα ακραίο παράδειγμα για να δείξω την απάτη όποιου χρησιμοποιεί το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ για να μετρά την ανεργία: Ας πάρουμε το παράδειγμα ενός ανέργου που βρίσκει

Νίκος Σελλάς-Χάροντας, τελικό σκορ 4-1

Έφυγες τελικά!

Σε θυμάμαι πριν 21 χρόνια στο Ωνάσειο λίγα λεπτά πριν σε ναρκώσουν.  Η Μαίρη ήταν έγκυος στον Στέλιο σας.  Όλοι έλεγαν ότι οι πιθανότητες ήταν σε βάρος σου. Μόνο ένας γιατρός, αν θυμάμαι ο Αναγνωστόπουλος είχε τολμήσει να αναλάβει το ρίσκο. Μόνο εσύ και εκείνος τολμήσατε!

Σου είχα πει τότε ότι «δεν υπάρχουν κακές και καλές πιθανότητες, επειδή κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Όπως όταν αναβαίνει κάποιος στο Έβερεστ, είχα προσθέσει, ξέρει ότι οι πιθανότητες είναι κακές, αλλά δεν είναι ο ίδιος ορειβάτης αυτός που θα πεθάνει με αυτόν που θα πετύχει».

Σε λίγες μέρες ήσουν πάλι μαζί μας, κάπνιζες σαν Τούρκος, έπινες σαν Ρώσος και δούλευες σαν το σκυλί! Στις παραινέσεις μου, επέμενες ότι ήθελες να ζεις κάθε μέρα σαν την τελευταία, και αφού στατιστικά έπρεπε να βρίσκεσαι στην άλλη πλευρά, δεν είχε νόημα να σε πρήζουμε με «πρέπει» και με «μη».

Αύγουστο του 2006, βρέθηκες σε κώμα στον Ευαγγελισμό με εγκεφαλική αιμορραγία. Ψιθυριζόταν,