Η ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ

Είναι η διαφθορά σύμφυτη με τον καπιταλισμό; Είναι σύμφυτη με τον Έλληνα; Είναι ουτοπιστές όσοι λένε, ότι μπορεί να καταπολεμηθεί;

Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΣΤΟ ΜΕΤΕΜΦΥΛΙΑΚΟ ΚΡΑΤΟΣ

Από το βρώμικο 89 μέχρι σήμερα το φαινόμενο της διαφθοράς βρίσκεται διαρκώς στα πρωτοσέλιδα. Αυτό δεν σημαίνει, ότι πριν δεν υπήρχε διαφθορά. Η διαφθορά ήταν εγγενές συστατικό του μετεμφυλιακού κράτους, και μάλιστα συχνά αποτέλεσε πηγή έμπνευσης: Ποιος δεν γέλασε με τον Μαυρογυαλούρο και δεν δάκρυσε με τον Ήρωα με τις παντούφλες 

Τι άλλαξε όμως στην πρώτη θητεία του ΠΑΣΟΚ και έφερε την διαφθορά στα πρωτοσέλιδα;

Τα χρόνια της επάρατου δεξιάς, το προνόμιο της διαφθοράς το είχε μία στενή κάστα επιχειρηματιών και πολιτικών, που έκρυβε καλά την διαφθορά πίσω από την εθνικιστική προπαγάνδα. Οι πελάτες αυτού του συστήματος, έπρεπε να έχουν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων και έπαιρναν «ξεροκόκαλα». Μόνο ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού είχε πρόσβαση στα χρήματα της διαφθοράς. Πολλές φορές μάλιστα η ανταμοιβή, ήταν απλά ένα πρακτορείο ΠΡΟΠΟ, ή ένα θυρωρείο. Δεκάδες επιχειρήσεις την εποχή εκείνη ήταν αναγκασμένες να προσλάβουν κάποιους υπαλλήλους, απλά για να μην έχουν μπλεξίματα με τις αρχές.

sanhohopal.blogspot.com

Οι άνθρωποι που επωφελήθηκαν απλά για να βρουν μία δουλειά, ποτέ δεν διανοήθηκαν να διεκδικήσουν κάτι περισσότερο, από ένα κράτος που την ίδια ώρα εξόριζε αντιφρονούντες.

Μετά το 81 μία μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, που επί δεκαετίες ήταν αποκλεισμένη από τον παράδεισο της ευνοιοκρατίας, ξαφνικά βρίσκεται στο προσκήνιο. Αυτό έχει τρεις πολύ σοβαρές επιπτώσεις:

• Το πρότυπο του μάγκα και καταφερτζή, που πριν προϋπέθετε πιστοποιητικά εθνικοφροσύνης, έγινε καθολικό εθνικό αρχέτυπο. Η υπερκατανάλωση, η επίδειξη του πλουτισμού με άδηλα μέσα, δεν αποτελούσαν πια προνόμιο μίας κάστας, αλλά γενικευμένη και ευρύτερα αποδεκτή συμπεριφορά.
• Η διεκδίκηση μίζας, δεν αφορούσε πια κάποιους ελάχιστους εκλεκτούς, αλλά διαχύθηκε σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, ανεξάρτητα εάν είχαν στενή σχέση με την εξουσία.
• Αντίστοιχα αυξήθηκαν και οι ταρίφες. Είναι δύσκολο να δημοσιοποιήσει κάποιος στοιχεία, γιατί εργολάβοι και προμηθευτές του δημοσίου δεν παραδέχονται τίποτα επίσημα. Ωστόσο σε ιδιωτικές συζητήσεις, όλοι συμφωνούν ότι οι προμήθειες που έδιναν για να κερδίζουν διαγωνισμούς πριν το 81 ήταν πολύ μικρότερες.

Καταλήγουμε λοιπόν στο τρίπτυχο της διαφθοράς, που οδήγησε την χώρα μας στην χρεοκοπία: Αποενοχοποίηση-Διασπορά-Μεγέθυνση.



Και εδώ έγκειται και η εθελοτυφλία  ορισμένων  Αριστερών κομμάτων: Πολύ ανώδυνα καταδίκασαν τον καπιταλισμό για την διαφθορά.  Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί, ότι η κοινωνία του κέρδους είναι σύμφυτη με την διαφθορά. Ωστόσο αυτό δεν εξηγεί, γιατί η διαφθορά δεν είναι το ίδιο εκτεταμένη σε όλες τις χώρες. Παραπέμπουν την καταπολέμηση της στην …πτώση του καπιταλισμού και δεν προτείνουν κανένα μέτρο ώστε τουλάχιστον να την περιορίσουν!

real.gr

Αν θέλουμε να πολεμήσουμε το φαινόμενο, πρέπει να πούμε αυτές τις πικρές αλήθειες. Η διαφθορά δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Ούτε γεννήθηκε το 81. Όμως μέχρι το 81 ήταν ένα καρκίνωμα, που είναι σύνηθες στην οικονομία του κέρδους, ιδιαίτερα εάν υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας. Μετά το 81 το καρκίνωμα έκανε καθολικές μεταστάσεις σε όλη την κοινωνία.

Στο καρκίνωμα αυτό προστίθεται και ένα δεύτερο, που αναπτύσσεται ραγδαία με την απελευθέρωση των ΜΜΕ. Η ιδιωτική ραδιοτηλεόραση, γίνεται όχημα προώθησης οικονομικών συμφερόντων. Τεράστια ποσά διοχετεύονται για να εξωραΐζονται παρανομίες. Από την άλλη πλευρά ατιμώρητα σπιλώνονται όσοι δεν θέλουν να πληρώσουν το τίμημα.

Πρόκειται πλέον για μία οργανωμένη ΜΑΦΙΑ, που διακινεί χρήματα πολλαπλάσια από αυτά που διακινούνται στην πραγματική οικονομία.

alea-english.com

Η κυνική ομολογία «Μαζί τα φάγαμε», είναι μεν ψευδής, αλλά δείχνει την έκταση του φαινομένου:  Για τον  κ. Παγκαλο, ακόμα και ο πιο κακοπληρωμένος δημόσιος υπάλληλος, ακόμα και ο τελευταίος ιδιοκτήτης ακινήτου, έχουν «ωφεληθεί» από την διαπλοκή. Για τον κύριο Πάγκαλο δεν υπάρχει ελληνική οικογένεια, που να μην λάδωσε για να διοριστεί κάποιο παιδί, για να χειρουργηθεί η γριά, ή για να ρίξει  πανωσήκωμα. Αυτό που δεν ομολογεί ο κυνικός κ. Πάγκαλος, είναι ότι ο ίδιος και οι όμοιοι του, που ανερυθρίαστα ομολογούν ότι τα φάγανε, είναι οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί του εγκλήματος! Αντίθετα οι ανυπεράσπιστοι πολίτες είτε από άγνοια, είτε από φόβο, είτε από αδιαφορία, απλά δεν σήκωσαν ανάστημα! Ανέχθηκαν, έσκυψαν το κεφάλι, βολεύτηκαν!!! Και φυσικά για την ηθική του κ. Πάγκαλου, η μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, που δεν έτυχε ή δεν δέχθηκε να λαδώσει ή να λαδωθεί, μάλλον ανήκουν στην κατηγορία των ηλιθίων.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΥΣΗ;

Η μάχη ενάντια στην διαφθορά είναι εθνική υπόθεση και δεν θα γίνει με αναθέματα και σκανδαλοθηρία. Ο λασποπόλεμος στον οποίον επιδίδονται τα ΜΜΕ και πολλά «αποκαλυπτικά»  blogs οδηγεί σε μία δημοκρατία της κλειδαρότρυπας, που υποκαθιστά την δικαιοσύνη, χωρίς να βλάπτει τους ενόχους. Από τον Τσοβόλα μέχρι τον Άκη δεκάδες υποψήφιοι ένοχοι έχουν περάσει την πόρτα του Κορυδαλλού και έχουν διαπομπευθεί δημόσια, χωρίς να θιγεί καθόλου η παράνομη κονόμα: Είτε δεν αγγίζονται οι πραγματικοί ένοχοι, και απλά εξευτελίζονται κάποια εξιλαστήρια θύματα, είτε ακόμα και εάν οι κατηγορούμενοι είναι  ένοχοι, τελικά αθωώνονται.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουμε επανειλημμένα προτείνει μέτραπου χτυπάνε το πρόβλημα στην ρίζα του και δεν αρκούνται να κόβουν κάποια κεφάλια της Λερναίας Ύδρας:

• Εναλλαγή:  Είναι βασική πράσινη αρχή, που δεν επιτρέπει σε κανέναν να αναλαμβάνει για μεγάλα διαστήματα θέσεις ευθύνης.

• Συμμετοχή των πολιτών στα κέντρα λήψης αποφάσεων: Ο Λίνκολν έλεγε, ότι δεν είναι δυνατόν να κοροϊδέψουμε πολύ κόσμο για πολύ καιρό. Εάν στα κέντρα λήψης αποφάσεων συμμετέχουν πολίτες, είναι πολύ δυσκολότερο να γίνουν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι. Ας φανταστούμε, ότι οι συνεδριάσεις μίας επιτροπής προμηθειών, είναι δημόσιες, ή ότι επιτροπές κατοίκων μπορούν  να έχουν άμεση πρόσβαση στο αρχείο έγκρισης κάθε πολεοδομικής άδειας. Αυτόματα είναι πολύ δυσκολότερο να υπάρξει παρανομία χωρίς να γίνει αντιληπτή. Το σημαντικότερο είναι ότι οι πολίτες διαπαιδαγωγούνται  να συμμετέχουν στις διαδικασίες. Το σύνθημα «κοίτα την δουλειά σου και μην ανακατεύεσαι» κυοφόρησε την διαπλοκή.

• Συμμετοχή των πολιτών στις αποφάσεις: Είτε με ακυρωτικά και επικυρωτικά δημοψηφίσματα, είτε με συμμετοχή κληρωτών ενόρκων σε επιτροπές, οι πολίτες πρέπει να συμμετέχουν στις αποφάσεις της δημόσιας διοίκησης. Αν για παράδειγμα για την προμήθεια φαρμακευτικού υλικού, καλούνται με τυχαίο τρόπο να συμμετάσχουν στην επιτροπή και φαρμακοποιοί που εργάζονται στην περιφέρεια, είναι πολύ δυσκολότερο οι μεσάζοντες να προσεγγίσουν και να λαδώσουν αυτούς τους ενόρκους, ιδιαίτερα εάν κάθε κληρωτό μέλος της επιτροπής συμμετάσχει μόνο μία φορά.

• Αποκέντρωση: Πολλοί λένε ότι η τοπική αυτοδιοίκηση είναι άντρο διαφθοράς. Έχουν απόλυτο δίκιο γιατί οι τοπικοί δήμαρχοι και περιφερειάρχες, είναι απόλυτοι και ανεξέλεγκτοι άρχοντες, πολύ περισσότερο από τους υπουργούς. Όμως ένα  δημοτικό συμβούλιο εκλεγμένο με απλή αναλογική θα μπορεί να έχει ελεγκτικό και όχι διακοσμητικό ρόλο. Με θεσμικές αλλαγές οι πολίτες μπορούν να ελέγχουν πολύ ευκολότερα τις αποφάσεις για την γειτονιά και την πόλη τους.

• Ανακλητότητα: Η δυνατότητα των πολιτών να ανακαλούν φαύλους άρχοντες, είναι ακρογωνιαίος λίθος για την πάταξη της διαφθοράς. Γιατί η δικαστική εξουσία συχνά δεν βρίσκει στοιχεία για να θεμελιώσει κατηγορίες, αφού ούτε ο λήπτης την μίζας, ούτε όποιος αναγκάστηκε να την δώσει έχουν συμφέρον να παραδεχθούν την παρανομία. Αυτό οδηγεί τους πολίτες στην μοιρολατρική παραδοχή, ότι το τέρας είναι ανίκητο. Εάν όμως με μία αυξημένη πλειοψηφία μπορούν οι πολίτες να καθαιρέσουν έναν βουλευτή ή έναν δήμαρχο, τότε θα αποκτήσουν και μεγάλο ενδιαφέρον να παρακολουθούν την άσκηση διακυβέρνησης, γιατί ακόμα και εάν δεν επέλθει ποινικός κολασμός, ο πολιτικός κολασμός θα είναι το ίδιο βαρύς. Και όσοι ασκούν εξουσία θα ξέρουν, ότι δεν είναι στο απυρόβλητο.

Φυσικά στα παραπάνω οφείλουν να προστεθούν και τα αυτονόητα, που οι κυβερνήσεις δεσμεύονται, αλλά δεν κάνουν:  Κτηματολόγιο, δασικοί χάρτες, ουσιαστικό πόθεν έσχες, διασταύρωση στοιχείων, σταθερό και διάφανο φορολογικό σύστημα. Όλα αυτά τα πολύ σημαντικά, όπως και διακρατικές συμφωνίες για έλεγχο τον υπεράκτιων εταιριών, άλλες χώρες τα έχουν ήδη κάνει πράξη.  

Στην Ελλάδα πρώην υπουργοί παραδέχονται με θράσος χιλίων πιθήκων, ότι «κάναμε και λάθη»!!

Δεν έχουν κάνει λάθη! Κάνουν συστηματικά εν γνώσει τους εγκλήματα σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Δεν προχωράνε σε καμία ουσιαστική αλλαγή για να μην  θίξουν τους πελάτες τους!

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Η μάχη ενάντια στην διαφθορά, είναι κρισιμότατη για την έξοδο της Ελλάδας από την κρίση. Ελάχιστες υπηρεσίες προσφέρουν σε αυτή την μάχη, όσοι απλά την χρεώνουν στο καπιταλιστικό σύστημα. Ούτε όσοι απλά στιγματίζουν με αυτή πολιτικούς αντιπάλους με ατέρμονη σκανδαλολογία. Όσο το θεσμικό πλαίσιο της χώρας μας δεν αλλάζει η διαφθορά θα αναπαράγεται. Και ο κάθε παραιτημένος Μαυρογιαλούρος, θα δίνει την θέση του σε έναν άλλον που πιθανότατα σύντομα θα διαφθαρεί με την σειρά του. Μόνο με σοβαρές θεσμικές αλλαγές θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στην ρίζα του.