Άτιμα ψέματα, έντιμα ψέματα και σκληρές αλήθειες.

Από τότε που υπάρχουν στον κόσμο η κλεψιά και η απάτη, είναι οι ίδιοι οι απατεώνες, που συχνά διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους ενάντια στις απάτες. Παγκόσμιας εμβέλειας απατεώνες, υπήρξαν ιεράρχες της ηθικής πριν αποκαλυφθούν, όπως ο πρόεδρος την Enron Κένεθ Λέι[i]

Αξίζει να ξαναδούμε τη χαριτωμένη ταινία με τον Ηλιόπουλο, τη Βλαχοπούλου και τον Παπαγιαννόπουλο «Φωνάζει ο κλέφτης», όπου ο αρχιαπατεώνας Ντούζος φωνάζει την αστυνομία για να συλλάβουν τον δυστυχή Ηλιόπουλο που αποκάλυψε τις κλεψιές.

Δυστυχώς η μνημονιακή τραγωδία δεν ήταν για γέλια. Όσοι απομύζησαν τον πλούτο του ελληνικού λαού, χρησιμοποιούν αδίστακτη προπαγάνδα για να θολώσουν τα νερά, ώστε να τους εμπιστευτεί ξανά ο ελληνικό λαός και να συνεχίσουν το πάρτι σε βάρος μας.

Αν αρκετοί αυτουργοί ήταν στελέχη κομμάτων που κυβέρνησαν, αυτό δεν σημαίνει ότι συλλήβδην οι πολιτικοί αυτών των κομμάτων ήταν απατεώνες. Απλά η πλειοψηφία των εντίμων, εγκλωβίστηκε στην φαυλότητα και δεν κατέφερε να καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου. Κάποιοι προσπάθησαν να συγκρουστούν, αλλά δεν τα κατάφεραν. Κάποιοι ανέχθηκαν για να επιβιώσουν πολιτικά. Κάποιοι άλλοι κατάφεραν σημαντικές μεταρρυθμίσεις, όπως ο Αντώνης Τρίτσης, αλλά δεν δόθηκε συνέχεια.

Σήμερα που δεν έφτασε ο κόμπος στο χτένι, αλλά έσπασαν και ο κόμπος και το χτένι, οφείλουμε να δώσουμε τέλος σε αυτό το φαύλο καθεστώς. Είναι βέβαιο ότι έχει καταρρεύσει. Το στοίχημα είναι να μην συμπαρασύρει ολόκληρη την χώρα μας. Είναι λοιπόν εθνικό το προσκλητήριο για ενότητα ενάντια στο διαπλεκόμενο σύστημα, που ξεπερνά τις κομματικές περιχαρακώσεις, Δεξιάς, Αριστεράς, Σοσιαλδημοκρατίας, κ.ο.κ.

Έχει πολύ μεγάλη σημασία να αφοπλίσουμε τα παπαγαλάκια που επιχειρούν να ταυτίσουν τα συμφέροντα της χώρας με τα συμφέροντα των εντολέων τους. Έχουμε καθήκον να αποκαλύψουμε τα άτιμα ψέματα τους!

Στο δεύτερο κεφάλαιο θα ασχοληθούμε με τα έντιμα ψέματα, δηλαδή τα ψέματα που δεν εκπορεύονται από κακόβουλες σκοπιμότητες, αλλά από ιδεολογικές αγκυλώσεις.

ΤΑ ΑΤΙΜΑ ΨΕΜΑΤΑ

Πρώτο και πιο φρέσκο ψέμα, από πηγές της ΝΔ: Ο πρωθυπουργός είπε ψέματα στη ΔΕΘ: Η ανεργία δεν μειώνεται με θέσεις πλήρους απασχόλησης αφού με τα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ το 57% των νέων θέσεων εργασίας είναι μερικής ή εκ περιτροπής απασχόληση. Η αποκλιμάκωση της ανεργίας ξεκίνησε το 2013 και ήταν το 2015 25,7%

Κατ’ αρχάς είναι γελοίο να αναφέρεται η ΝΔ στο 2015, αφού τότε κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η αποκλιμάκωση της ανεργίας δεν ξεκίνησε το 2013, αφού τον Φεβρουάριο του 14 έφτασε στο ποσοστό ρεκόρ του 28,4%. Μειώθηκε κατά το θέρος του 14 (φυσιολογικά λόγω τουρισμού) και ανέβηκε ξανά στο 26,8% τον Δεκέμβριο του 14. Η μεγάλη όμως απάτη της ΝΔ είναι η χρήση του συστήματος ΕΡΓΑΝΗ για να ισχυριστεί ότι η ανεργία δεν μειώθηκε επί ΣΥΡΙΖΑ!

Θα αναφέρω ένα ακραίο παράδειγμα για να δείξω την απάτη όποιου χρησιμοποιεί το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ για να μετρά την ανεργία: Ας πάρουμε το παράδειγμα ενός ανέργου που βρίσκει
ευκαιριακά μεροκάματα και τελικά καταλήγει να βρει μια θέση πλήρους απασχόλησης: Ας υποθέσουμε ότι βρίσκει έναν εργοδότη για λίγες εβδομάδες και απολυθεί και στη συνέχεια βρει άλλες 3 τέτοιες πρόσκαιρες θέσεις μερικής απασχόλησης μέχρι να προσληφθεί οριστικά. Το σύστημα ΕΡΓΑΝΗ ορθά να μετρήσει 5 προσλήψεις και 4 απολύσεις με τις 4 από τις 5 προσλήψεις να είναι μερικής απασχόλησης και μόνο η μία να είναι πλήρους. Είναι εύλογο για κάποιον αδαή να παραπλανάται από τα στοιχεία ΕΡΓΑΝΗ, εάν δεν γνωρίζει τι μετράνε. Η παραπληροφόρηση όμως από την ΝΔ δείχνει το ήθος της ηγεσίας της και τον σεβασμό στην ενημέρωση των πολιτών. Η τελική αλήθεια για τις νέες θέσεις εργασίας επί ΣΥΡΙΖΑ είναι η παρακάτω, από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ:

Για λόγους επιστημονικής συνέπειας θα χρησιμοποιήσω στοιχεία Γ τριμήνων, γιατί ο Σαμαράς ανέλαβε το καλοκαίρι του 12. Το Γ’ τρίμηνο του 2009 οι θέσεις πλήρους απασχόλησης ήταν 4,315 εκατομμύρια. Το 2012 ήταν 3,375 και το 2014 ήταν 3,247. Δηλαδή χάθηκαν μέχρι το 2012, 940.000 θέσεις εργασίας και άλλες 128.000 χάθηκαν επί κυβέρνησης Σαμαρά. Αντίθετα επί ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι το Γ' τρίμηνο του 17, οι θέσεις πλήρους απασχόλησης αυξήθηκαν σε 3,462, δηλαδή ανακτήθηκαν 215.000 θέσεις πλήρους απασχόλησης.

Οι θέσεις μερικής απασχόλησης το 2009 ήταν 270.000, το 2012 ήταν 292.000, το 2014 340.000 και το 2017 ήταν 361.000. Η μεγάλη αύξηση της μερικής απασχόλησης έγινε επί Σαμαρά, ενώ επί ΣΥΡΙΖΑ οι θέσεις πλήρους απασχόλησης κυριαρχούν, αρκεί φυσικά να μην παρερμηνεύουμε τα στοιχεία ΕΡΓΑΝΗ.

Η εικόνα είναι περίπου η ίδια ανεξάρτητα από το ποια τρίμηνα επιλέξουμε να συγκρίνουμε. Δεν έχει ολοκληρωθεί ο διαχωρισμός μερικής/πλήρους του 2018, αλλά  μέχρι τον Ιούνιο είχαμε συνολικά περισσότερες από 80.000 νέες θέσεις εργασίας σε σχέση με τον Ιούνιο του 17, οπότε μπορούμε να μιλάμε για περισσότερες από 300.000 νέες θέσεις εργασίας, που περίπου το 90% είναι θέσεις πλήρους απασχόλησης, όσα διαστρεβλώσεις επιχειρούν τα διάφορα παπαγαλάκια!!!

Δεύτερο ψέμα: «Τίποτε δεν άλλαξε με την έξοδο από τα μνημόνια, αφού το χρέος παραμένει υπέρογκο: Αντί να δανείζεται η χώρα με 1% από τους θεσμούς, θα αναγκαστεί να δανείζεται από τις αγορές με υπέρογκα επιτόκια».

Αυτή η απατεωνιά ανήκει στην τακτική του χρυσόψαρου, αφού το υπέρογκο χρέος και τα δυσθεώρητα επιτόκια δημιουργήθηκαν ακριβώς από αυτούς που σήμερα φωνάζουν περισσότερο. Το χρέος διπλασιάστηκε από το 2000 μέχρι το 2009 και κορυφώνεται στα 356 δις το 2011[ii]

Η φαιδρότητα της κριτικής φαίνεται από απλά νούμερα: Το 2014 θριαμβολογούσαν για αποδόσεις 5ετούς ομολόγου περίπου 5% και 10ετούς 5,6% και τα θεωρούσαν δείγμα εμπιστοσύνης των αγορών και ικανή συνθήκη εξόδους από τα μνημόνια. Ακόμα και σήμερα μιλάνε για 3^ο και αχρείαστο μνημόνιο. Σήμερα την απόδοση 5ετούς κάτω του 3,5% και του 10ετούς κάτω του 4,5% την θεωρούν αποτυχία και απόδειξη ότι οι αγορές δεν εμπιστεύονται τον Τσίπρα[ii]:

·       Γιατί όμως εκτινάχθηκε το χρέος και το κόστος δανεισμού;  Οι προμνημονιακές κυβερνήσεις για να αποκρύψουν τη διάλυση της παραγωγής, για να χρηματοδοτήσουν μια κάλπικη ανάπτυξη στηριγμένη στην κατανάλωση και για να παρατείνουν την εξουσία τους, δανείζονταν ασύστολα. Πότε κατάλαβαν οι «αγορές» ότι η Ελλάδα είχε καταντήσει τρύπιο βαρέλι; Επισήμως όταν ο υπουργός οικονομικών τούς ανακοίνωσε[iii] ότι το έλλειμμα δεν ήταν 6% του ΑΕΠ, αλλά 12%. Ανεπισήμως το ήξεραν πολύ νωρίτερα, αλλά  η Ελλάδα, με την παραγωγική της μηχανή να έχει καταρρέει ήταν εξαιρετικός πελάτης εισαγόμενων αγαθών: Οι ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και τα δανεικά αγόραζαν κυρίως γαλλογερμανικά προϊόντα. Τα υψηλότοκα ελληνικά ομόλογα, απέφεραν εξαιρετικά κέρδη στις γαλλογερμανικές τράπεζες. Έχουν λοιπόν μεγάλο θράσος όσες και όσοι αναφέρονται σε υψηλά επιτόκια, γιατί είναι οι ίδιοι που τα δημιούργησαν.

·         Τα παπαγαλάκια διαρκώς προβάλουν την θετική πλευρά των μνημονίων: «Να δανειζόμαστε με λιγότερο από 2% από την τρόικα αντί για 10% από τις αγορές». Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και το ΔΝΤ δεν δάνεισαν την Ελλάδα επί μνημονίων με χαμηλά επιτόκια, επειδή ήταν ….«Καραμουρτζούνηδες[iv]». Το εγκληματικό σκέλος των μνημονίων που διέλυσε την ελληνική οικονομία δεν ήταν προφανώς το ύψος των επιτοκίων, που αναμασούν τα παπαγαλάκια! Ήταν οι όροι δανεισμού: Κατ’ αρχάς η νεοφιλελεύθερη απάτη ότι, εάν μειωθούν οι μισθοί, θα προτιμήσουν οι ξένοι επενδυτές την Ελλάδα.
   

Ο δείκτης βιομηχανικής παραγωγής καταρρέει
στα 2 πρώτα μνημόνια

Τα αποτελέσματα του νεοφιλελεύθερου πειράματος υπήρξαν αντίθετα: Η εσωτερική υποτίμηση διέλυσε το ΑΕΠ, και απογείωσε την ανεργία. Έτσι, όχι μόνο δεν δημιουργήθηκαν νέες επενδύσεις, αλλά κατέρρευσαν και οι υφιστάμενες. Αυτό το αποκάλεσαν εκ των υστέρων …«λάθος στους πολλαπλασιαστές». Ύστερα επιβλήθηκε η καταλήστευση της δημόσιας περιουσίας αλλά για αυτό το ψέμα θα μιλήσουμε εξειδικευμένα παρακάτω.

Γιατί οι δανειστές δημιούργησαν τα μνημόνια; Στόχος των μνημονίων δεν ήταν να σωθεί η ελληνική οικονομία. Από την πρώτη στιγμή οι αγορές είχαν στοιχηματίσει στο Grexit, που έγινε βεβαιότητα μετά το PSI, για το οποίο θα μιλήσουμε σε επόμενη δημοσίευση. Ο στόχος του 1^ου μνημονίου ήταν να προστατευτεί η ευρωζώνη από την, σχεδόν βέβαιη, ελληνική κατάρρευση. Για αυτό η καταστροφή που προκάλεσε στην ελληνική οικονομία ήταν συντριπτική. Ούτε το δεύτερο μνημόνιο στόχευε στην σωτηρία της Ελλάδας. Εκείνη όμως την περίοδο, το Grexit έπρεπε να αναβληθεί για να σωθούν η Ισπανία και η Ιταλία.

Γιατί όμως οι ελληνικές κυβερνήσεις υπέγραψαν τόσο ενδοτικές συμφωνίες; Για τον απλό λόγο ότι, εάν η Ελλάδα είχε καταρρεύσει, δεν θα είχε καταστραφεί μόνο η κοινωνία αλλά και τα λαμόγια που την οδήγησαν στην καταστροφή. Με αυτή τη μεφιστοφελική συμφωνία, ξεπούλησαν την ανεξαρτησία της Ελλάδας για να διαιωνίσουν το σύστημα που γέννησε την Novartis και απελευθέρωνε τους Ψωμιάδηδες και τους Φλώρους, όπως ο Φάουστ πούλησε την ψυχή του στον διάβολο. Η διαφορά από το αρχέτυπο του Γκαίτε ήταν ότι ο Φάουστ πλήρωσε το τίμημα της συμφωνίας με τον Μεφιστοφελή, ενώ στην Ελλάδα δεν πλήρωσαν τον λογαριασμό όσοι υπέγραψαν, αλλά η κοινωνία.

Ψέμα τρίτο: Το αδηφάγο ελληνικό δημόσιο έπνιξε τον ιδιωτικό τομέα που έδινε δουλειά στον κοσμάκη.

Αυτό το ψέμα-μισή αλήθεια είναι ίσως το πιο χυδαίο απαύγασμα πολιτικού αμοραλισμού. Το ελληνικό δημόσιο, ούτε αδηφάγο είναι, ούτε υπερμεγέθες, όπως παραδέχεται και η έκθεση Mac Kinsey[v]. Είναι μακράν το λιγότερο αποτελεσματικό, αλλά για αυτό δεν φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά η δαιδαλώδης διαδικασία που καλούνται να υλοποιήσουν. Ποιον όμως ευνοεί αυτή η διαδικασία, εάν όχι τον διαπλεκόμενο αεριτζή σε βάρος του έντιμου επιχειρηματία; Πράγματι οι δαιδαλώδεις και συχνά αντικρουόμενες διαδικασίες άνοιγαν διάπλατα παράθυρα σε κομματικούς φίλους και δωροδόκους ώστε να παρακάμπτουν την νομιμότητα. Αντίθετα καθιστούσαν πανάκριβες και χρονοβόρες τις διαδικασίες για όσους, είτε δεν επιθυμούσαν να τις παρακάμψουν, είτε δεν ήταν αρεστοί στο καθεστώς.

Η αφίσα από τη διαχρονική ταινία της Φίνος Φιλμ
με τον Κωσταντάρα στον ρόλο του αφελούς
υπουργού Μαυρογυαλούρου.

Αυτό διέλυσε την ελληνική παραγωγική μηχανή: Ο μεν διαπλεκόμενος αεριτζής έκανε την αρπαχτή του και έφευγε αφήνοντας πίσω του συντρίμμια, αλλά δυστυχώς στο μεταξύ είχε κλείσει και ο έντιμος, που δεν άντεχε στο αθέμιτο ανταγωνισμό!! Πράγματι, οι δαιδαλώδεις διαδικασίες συντελούν δραστικά στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας των ελληνικών επιχειρήσεων. Αλλά και ο ιδιωτικός τομέας βολεύτηκε, κυρίως την περίοδο της δικτατορίας στην λογική των Μαυρογυαλούρων. Πολλοί, αρεστοί στο καθεστώς, θησαύρισαν στραγγαλίζοντας τον υγιή ανταγωνισμό. Τα ολιγοπώλια κυριάρχησαν απογειώνοντας τις τιμές.  Μεταρρυθμίσεις όπως οι δασικοί χάρτες, το κτηματολόγιο ή ο χωρικός σχεδιασμός μπήκαν στο χρονοντούλαπο γιατί θα έκλειναν τα "μαγαζάκια". Σεβαστή η κριτική του ΣΕΒ για την αναποτελεσματικότητα του ελληνικού δημοσίου, αλλά ας κοιτάξει και στους κόλπους του, πόσοι μεγαλόσχημοι παριστάνουν τους βιομήχανους, επειδή εκμεταλλεύτηκαν την διαπλοκή και έγιναν επιχειρηματίες με λεφτά των ταμείων μας, και υφαρπαγή δημόσιου πλούτου. Κάνει κακό στον υγιή ιδιωτικό τομέα το μανιχαϊστικό αφήγημα του «Δημοσίου-θύτη και επιχειρηματιών-θυμάτων». Η διαπλοκή υπήρξε ταγκό για δύο: Διεφθαρμένο και αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα και κρατικοδίαιτοι «επιχειρηματίες». Μαζί στραγγάλισαν την υγιή επιχειρηματικότητα.

Αλλά και όταν η χώρα κατέρρευσε, το ληστρικό καθεστώς , αντί να απλοποιήσει τις διαδικασίες, έριξε το ανάθεμα στους υπαλλήλους, που το ίδιο είχε διορίσει. Έτσι αποψιλώθηκε το δημόσιο και το χειρότερο πλήγμα το δέχθηκαν οι ορεινές μειονεκτικές περιοχές, χωρίς να αυξηθεί η αποτελεσματικότητα, που είναι το κλειδί για προσέλκυση βιώσιμων επενδύσεων.

Τέταρτο ψέμα: Μαζί τα φάγαμε.

Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο οι μαφιόζοι, οι βαρώνοι της κοκαΐνης και άλλοι μεγαλοκακοποιοί να είναι πρόσωπα υψηλής μόρφωσης και διανοητικής ικανότητας. Για να κυβερνάς τέτοιες αυτοκρατορίες απαιτούνται προσόντα. Αρκετοί είναι και …φιλόσοφοι!

Εάν αντικρίσουμε κατάματα την ελληνική κοινωνία, θα κάνουμε πράγματι την πικρή διαπίστωση ότι αποτελείται από «ιδιώτες», την κατηγορία πολιτών που, κατά τον Σόλωνα, ήταν άτιμη επειδή δεν συμμετείχε στα κοινά. Για να διαπιστώσουμε αυτή την επικίνδυνη κοινωνική πραγματικότητα, δεν είναι ανάγκη να στραφούμε στη σφαίρα της πολιτικής. Αρκεί να διαπιστώσουμε την αδιαφορία:

·         της πλειοψηφίας των γονέων για τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων στο σχολείο των παιδιών τους,

·         για την ανύπαρκτη συνέλευση της γειτονιάς ή έστω την συνέλευση της πολυκατοικίας μας.

Δυστυχώς οι νεοέλληνες είμαστε διατεθειμένοι να αναθέσουμε σε κάποιον άλλον τις δικές μας ευθύνες για τα κοινά, ακόμα και εάν ξέρουμε ότι βάζει λίγο τα δάχτυλα στο μέλι!

Ποιος όμως δίδαξε τους Έλληνες να «κοιτάνε την δουλειά τους και να κάνουν τα στραβά μάτια»; Μήπως ο διωγμός των ηρώων της Εθνικής Αντίστασης από τις μετεμφυλιακές κυβερνήσεις; Μήπως τα χρόνια της δικτατορίας, όταν οι ημέτεροι ήταν υπεράνω νόμου και κανόνων; Μήπως το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων, που ήταν προϋπόθεση για να βρει κάποιος δουλειά; Μήπως το άγριο ξερίζωμα των ορεινών πληθυσμών, που έφτασαν στην μεγαλούπολη χάνοντας την κοινωνική τους ταυτότητα; Όλα τα παραπάνω συνετέλεσαν στην διάρρηξη του κοινωνικού ιστού. Και οι αυτουργοί αυτού της τρομοκρατίας και της βίας αμπελοφιλοσοφούν: «Είναι στο …DNA του Έλληνα ο ραγιαδισμός; Είναι κατάλοιπο της τουρκοκρατίας». Αυτές οι αιτιάσεις είναι ανιστόρητες και κρύβουν ένοχα τον συστηματικό εξανδραποδισμό του ελληνικού λαού, από τον εμφύλιο μέχρι το 1974. Μήπως δεν ήταν Έλληνες όσοι  πολέμησαν στην Αλβανία και στο Ρούπελ; Δεν ήταν αυτοί οι Έλληνες που δημιούργησαν την Εθνική Αντίσταση. Που δεν έσκυψαν το κεφάλι όταν καίγονταν το Δίστομο, τα Καλάβρυτα και η Κάνδανος;

Από την κηδεία του Λαμπράκη

Πρόσφατα μικρός μεροκαματιάρης ιδιοκτήτης μαγαζιού ρούχων μου έλεγε:

«Όλοι βολευτήκαμε! Εγώ δεν έφαγα ούτε μία δραχμή από το δημόσιο, αλλά πούλαγα 3-4 παντελόνια σε κάποιο λαμόγιο, εκεί που θα πούλαγα μόνο ένα, εάν δεν είχε λίπος στην τσέπη».

Είναι  λοιπόν μισή αλήθεια να μένουμε στις διαπιστώσεις του τύπου: «Φταίνε οι Έλληνες για τους κυβερνήτες τους» Είναι μισή αλήθεια, γιατί δεν αναζητά τις αιτίες που ο Έλληνας έκανε τα στραβά μάτια στο αυθαίρετο του γείτονα. Είναι μισή αλήθεια γιατί ξεχνά  την ανηλεότητα του καθεστώτος σε όσους αντιστάθηκαν. Και  είναι αθλιότητα όταν ξεστομίζεται από τους αυτουργούς του πελατειακού κράτους.

Είναι  θράσος να  φιλοσοφεί κάποιος πάνω στο δράμα του ελληνικού λαού, όταν έχει συμμετάσχει στην μάσα! Όχι κύριε Πάγκαλε!!! Δεν τα φάγαμε μαζί!!! Εσείς τα τρώγατε και η πλειοψηφία δυστυχώς σας ανέχθηκε και έσκυψε το κεφάλι!!! Αν ο μεροκαματιάρης πούλαγε παντελόνια στο λαμόγιο, και δεν το πέταξε έξω από το μαγαζί του, είναι θράσος να τους τοποθετούμε στο ίδιο τσουβάλι.

Αυτά  προς το παρόν! Σε λίγες μέρες θα ακολουθήσουν άλλα άτιμα ψέματα και η ανασκευή τους.

Τα υπόλοιπα "ψέματα" του πρωθυπουργού στην ΔΕΘ ήταν πραγματικά ψέματα ή ψεύδονται οι "καταγγέλλοντες";

Το PSI μείωσε το χρέος;

Η Ελλάδα θα είχε βγει στις αρχές του 15 στις αγορές, αλλά η καταστρεπτική διαπραγμάτευση μας οδήγησε στο τρίτο αχρείαστο και στο τέταρτο μνημόνιο;

Υποθήκευσαν την περιουσία της χώρας στο υπερταμείο;

Η διαπραγμάτευση Βαρουφάκη στοίχισε 50-100 ή …200 δις;

Ο Τσίπρας είναι διχαστικός;

---

Η εικόνα του Πινόκιο είναι από το Pixabay
Η φωτογραφία από τη δολοφονία του Λαμπράκη είναι του flickr

[i] Κένεθ Λέι. Πρόεδρος της ENRON, χρηματοδότης του Τζορτζ Μπους του πρεσβύτερου και αυτουργός ενός από τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα στην ιστορία των ΗΠΑ.

[ii] Protagon: Η ανατομία του δημόσιου χρέους

[iii] Αναλυτικά στο άρθρο μου «Τα Spreads 2006-2010”

[iii] Ευρωπαϊκή Επιτροπή ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΧΡΕΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Ιανουάριος 2010. Είναι πλέον αποδεκτό από πλειοψηφία οικονομολόγων, ότι ούτε το 6% ήταν ακριβές, αλλά και το 12,5 φουσκώθηκε ώστε να δικαιολογηθεί η είσοδος στα μνημόνια.

[iv] Καραμουρτζούνης: Αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, που έκανε εράνους υπέρ των φτωχών

[v] Έκθεση Mc Kinsey “Η Ελλάδα 10 χρόνια μπροστά»