Το γιατί ενός δυναμικού ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015

Η ομιλία της Νατάσσας Τσιρώνη στην συγκέντρωση για το ΟΧΙ στην Γλυφάδα.

Οι επί 5 μήνες επίμονες προσπάθειες της Ελληνικής Κυβέρνησης για διαπραγμάτευση, δεν κατάφεραν να οδηγήσουν σε μια βιώσιμη συμβιβαστική λύση με τους δανειστές μας. Δεν στάθηκε δυνατόν να εξευρεθεί μια πρόταση που να σέβεται την ψήφο των Ελλήνων στις τελευταίες εκλογές, να μην οξύνει τη λιτότητα και την ύφεση και να σέβεται τις ευρωπαϊκές αρχές.

Η παρούσα κυβέρνηση ήταν η μόνη, από την αρχή της κρίσης, που έδωσε τη μάχη της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους μας. Η έως τώρα αποτυχία, με κατάληξη την απαράδεκτη πρότασή τους προ μίας εβδομάδας, είναι αποκλειστική ευθύνη των δανειστών μας, αφού η ελληνική κυβέρνηση έκανε τεράστιες υπερβάσεις με την τελευταία πρότασή της (για την οποία μάλιστα, η αντιπολίτευση την λοιδορεί!)

Η αδιάλλακτη στάση των δανειστών είχε φανεί από την αρχή της κρίσης. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι η μόνη εναλλακτική πρόταση στα μνημόνια που έχει προταθεί έως τώρα από τον Πράσινο Ευρωβουλευτή Sven Giegold το 2009, και υπερψηφίστηκε στο Ευρωκοινοβούλιο, δεν έφτασε ποτέ σε γνώση των Ελλήνων πολιτών και αγνοήθηκε από τους εταίρους αλλά και την τότε ελληνική κυβέρνηση.

Ακόμη και το ΔΝΤ δεν ακολούθησε στην Ελλάδα την συνήθη (επώδυνη) τακτική του, για λιτότητα και μεταρρυθμίσεις με παράλληλο κούρεμα του χρέους. Οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες φρόντισαν τα τελευταία 5 χρόνια να περάσουν το ελληνικό χρέος από τις τράπεζες στους πολίτες. Και η τρόικα, με τη βοήθεια της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οδηγούσε σταθερά τη χώρα σε χρεωκοπία.

Πέρυσι, όταν ο Σαμαράς φοβήθηκε να φέρει για ψήφιση τα όσα ζητούσαν, δεν τον στήριξαν, θεωρώντας δεδομένο ότι ο φόβος των πολιτών δεν θα τους άφηνε να ψηφίσουν κάτι άλλο. Η Ελλάδα έπρεπε να είναι το παράδειγμα του τι παθαίνει μια χώρα που χρωστά και δεν «υπακούει τυφλά» στους δανειστές της.

Οι δανειστές λοιπόν δεν θέλησαν ποτέ μια έντιμη συμφωνία με την Ελλάδα και δεν σκόπευαν να ανεχτούν αντιρρήσεις στα όσα επέβαλαν, και μάλιστα από μια αριστερή κυβέρνηση! Η σημερινή Ευρώπη δεν δέχεται αριστερές κυβερνήσεις παρά ως μια «καταστροφική παρένθεση»!

Σήμερα, αυτό που διακυβεύεται δεν είναι μόνο η οικονομική επιβίωση της Ελλάδας, αλλά οι ευρωπαϊκές αρχές και αξίες: η δημοκρατία, το κράτος δικαίου, η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ο πρωταρχικός στόχος της εξάλειψης της φτώχειας και της ανεργίας.

Το ΟΧΙ δεν αφορά δηλαδή απλά την απόρριψη της πρότασης των πιστωτών, αυτή την ανυπόγραφη πρόταση που βαφτίζουν τώρα «άκυρη», αλλάζοντας έναν ασήμαντο όρο της. Είναι ΟΧΙ σε παρόμοιες αδιέξοδες συμφωνίες γενικά, είναι ΟΧΙ στην υποταγή και την εξαθλίωση ενός ολόκληρου λαού, που σύρθηκε μέσα από τα λάθη του αλλά κυρίως μέσα από τις εγκληματικές πολιτικές των εταίρων του, στη σημερινή κατάσταση.

• Για τις κλειστές τράπεζες ευθύνονται οι εταίροι μας που μας εκβιάζουν. Οι έλληνες πολίτες βιώνουν 5 χρόνια τη φτώχεια και τη διάλυση του κοινωνικού και οικονομικού ιστού της χώρας. Αυτά που φοβούνται και απεύχονται δεν τα φέρνει ένα ΟΧΙ στο δημοψήφισμα αφού έχουν έρθει ήδη, σταδιακά, τα τελευταία 5 χρόνια, και θα έρθουν χειρότερα αν υποκύψουμε. Ξεχάσατε τα συσσίτια, τις εξώσεις, τις αυτοκτονίες, τις συντάξεις και τους μισθούς της πείνας, την αδυναμία θέρμανσης και την έλλειψη πρόσβασης σε δομές περίθαλψης; Συγκρίνονται αυτά με τον περιορισμό των αναλήψεων μετρητών στα 1680€ το μήνα;

• Οι έλληνες πρέπει να το καταλάβουν, ότι το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, θα είναι ένα ΝΑΙ σε ΟΛΑ. Ότι θα φέρει μέτρα αδιευκρίνιστα αλλά σίγουρα πολύ χειρότερα όσων έχουμε υποστεί εδώ και 5 χρόνια. και θα οδηγήσει αναπόφευκτα, αργά ή γρήγορα, τη χώρα σε κατάρρευση και υποτέλεια.

• Το λόμπυ της δραχμής υπάρχει, το αποτελούν οι πολιτικοί και οικονομικοί κύκλοι της Ευρώπης (και οι εδώ εντολοδόχοι τους) που έχουν συμφέρον να υπάρχει μια Ελλάδα της δραχμής εντός της ΕΕ. Πριν την κρίση, οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ οδήγησαν στην διάλυση του παραγωγικού ιστού της χώρας (γεωργία, βιομηχανία) και στην υπέρμετρη αύξηση των εισαγωγών και του καταναλωτισμού, προς συμφέρον των ισχυρών οικονομιών της Ευρώπης (Γερμανία-Γαλλία). Τώρα, αυτό το λόμπυ της δραχμής δρομολογεί άλλο ρόλο για την χρεοκοπημένη Ελλάδα, με φορολογικό και εργασιακό καθεστώς ιδανικό για τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες (βλέπε ΕΟΖ) και με την εκποίηση του εθνικού μας πλούτου (παραλίες, νερό, υπέδαφος, ήλιος, δημόσια γη). Αυτοί εξωθούν την Ελλάδα εκτός ευρώ (αλλά όχι εκτός Ευρώπης) για να την εκμεταλλευτούν καλύτερα, ως νέα αποικία τους! Οι ευρωπαίοι εταίροι, και δη οι ισχυροί, έχουν γίνει τοκογλύφοι που βοηθούν συνειδητά τις αδύναμες χώρες να βυθιστούν σε χρέη και μετά τις εκμεταλλεύονται και τις «τιμωρούν» με οικονομική ασφυξία και αργό θάνατο.

• Τα δημοψηφίσματα αποτελούν σε όλη την Ευρώπη κατακτημένο δικαίωμα και δεν οδηγούν σε διχασμό παρά μόνο όταν κάποιοι (η αντιπολίτευση, οι δανειστές και τα ΜΜΕ) πολώνουν και τρομοκρατούν τους πολίτες. Τα αποτελέσματα των δημοψηφισμάτων άλλαξαν πολλές φορές ευρωπαϊκές πολιτικές. Οι δανειστές δεν θέλουν ένα λαό απέναντί τους αλλά μια κυβέρνηση-μαριονέτα γι αυτό έχουν εξαπολύσει τέτοια τρομοκρατία για να μην γίνει το δημοψήφισμα.

Η Ελλάδα δεν θα προχωρήσει αν δεν γίνουν σοβαρές μεταρρυθμίσεις που θα χτυπήσουν την φοροδιαφυγή, την ατιμωρησία, το λαθρεμπόριο, τις μίζες, τη διαπλοκή, την ασυδοσία. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις τα εξέθρεψαν, και επί 5 χρόνια δεν έκαναν τίποτα για αυτά που ταλανίζουν τον πολίτη και την υγιή επιχειρηματικότητα. Οι δανειστές δεν πίεσαν ποτέ για τέτοιες μεταρρυθμίσεις αλλά για περικοπές μισθών και συντάξεων, οριζόντιες απολύσεις και υπέρμετρους φόρους. Έτσι η χώρα απλά βυθίζεται στην ύφεση και δεν θα ανακάμψει ποτέ. Η σημερινή κυβέρνηση είναι η μόνη που μπορεί να εφαρμόσει άλλες πολιτικές, και ήταν αναμενόμενο τα συμφέροντα να την πολεμήσουν σκληρά. 

 

Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει και να επιστρέψει στο αρχικό της όραμα.

Είμαστε μικροί σαν λαός, αλλά ο ρόλος μας ήταν πολλές φορές ιστορικός γιατί δεν φοβηθήκαμε και δεν σκύψαμε το κεφάλι.

ΟΧΙ λοιπόν, με ψηλά το κεφάλι, με νηφαλιότητα, αλληλεγγύη και ομοψυχία.