Ατομική ευθύνη ή κυβερνητική ανευθυνότητα;

 

Ανέκαθεν ήμουν λάτρης της ατομικής ευθύνης. Με ενοχλούν οδηγοί, που παραβιάζουν τα σήματα της τροχαίας ή πετούν σκουπίδια στον δρόμο και όσοι κλέβουν στην ουρές. Όσοι δηλαδή ικανοποιούν τη δική τους ανάγκη, βιάση ή βολή σε βάρος των υπολοίπων(1).

Η ατομική ευθύνη είναι προϋπόθεση της αρμονικής κοινωνικής συνύπαρξης. Να μην κάνουμε δηλαδή στους άλλους, ό,τι  δεν θέλουμε να μας κάνουν.  Στην εποχή της πανδημίας η ανευθυνότητα ορισμένων μπορεί να κοστίσει και ζωές.

Είναι όμως αρκετή η επίκληση της ατομικής ευθύνης; Σε ουτοπική κοινωνία, μπορεί να ήταν αρκετή. Ζούμε όμως σε κοινωνία αγγέλων; Για παράδειγμα, σύμφωνα με στατιστικές, οι ανεύθυνοι οδηγοί δεν ξεπερνούν το 3%. Όταν όμως καθημερινά διασταυρωνόμαστε με 200 οχήματα, οι 6 ανεύθυνοι που θα μας «κόψουν την χολή» είναι αρκετοί για να γίνει η ζωή μας κόλαση. Τι θα κάνει μία υπεύθυνη κυβέρνηση; Θα καταργήσει τους τροχονόμους και θα δώσει μερικά εκατομμύρια στους καναλάρχες, για να μας πείσουν να οδηγούμε όλοι συνετά, ώστε να σωθούν ζωές;;;

 Πόσο ρεαλιστικό θα ήταν:

• να μειώσουμε δραστικά τα σώματα ασφαλείας κάνοντας εκκλήσεις στους πολίτες να ...μην κλέβουν, ληστεύουν ή γενικώς εγκληματούν;
• να παροτρύνουμε τους πολίτες να μην αντιδικούν ώστε να μειώσουμε τους δικαστές;
• να παροτρύνουμε τους χούλιγκαν να μην τα σπάνε;

Σε κάθε κοινωνία υπήρχαν ανέκαθεν αντικοινωνικές συμπεριφορές, κλέφτες, απατεώνες, κακοί γείτονες, νταήδες, εγκληματίες.  Στον βαθμό που αποκλείεται να αυτοπειθαρχεί το 100% των

πολιτών, είναι ευθύνη της πολιτείας να προστατεύει το κοινωνικό σύνολο από την παραβατικότητα και μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ δαπανάται για την τήρηση της νομιμότητας,

Πριν λίγους μήνες ο πλανήτης αιφνιδιάστηκε από την πανδημία του κορωνοϊού. Η μεγάλη πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου και της κοινωνίας στήριξαν δύσκολες αποφάσεις, όπως το πρώτο lockdown. Έπρεπε να κερδίσουμε χρόνο ώστε να οχυρωθούμε ενάντια στην απειλή. Ο χρόνος κερδήθηκε με θυσίες των πολιτών.

Δυστυχώς η νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία, αλλεργική σε κάθε δημόσια δαπάνη,  κυριάρχησε:

• 
  Ενώ επιβλήθηκε απόσταση 2 μέτρων σε θαμώνες εστιατορίων, η κυρία Κεραμέως δεν αραίωσε
  αντίστοιχα τους μαθητές, ανάλογα με τις επιφάνειες των σχολικών αιθουσών.
• ο κύριος Κεφαλογιάννης τσιγκουνεύτηκε να νοικιάσει για λίγους μήνες επιπλέον λεωφορεία και να προσλάβει λίγους έκτακτους οδηγούς, για τις ώρες αιχμής.
• ο κ. Κικίλιας δεν φρόντισε να έχουμε επαρκείς αναπνευστήρες σε κατάλληλα διαμορφωμένους χώρους, ούτε να επιτάξει κάποιες Μονάδες Εντατικής Θεραπείας από τον ιδιωτικό τομέα.
• το δημόσιο σύστημα υγείας αρνείται να κάνει δωρεάν τεστ, σε όλους όσους ήρθαν σε επαφή με φορέα. 

Χάθηκε λοιπόν ο πολύτιμος χρόνος και το δεύτερο κύμα της πανδημίας μας βρήκε σχεδόν το ίδιο απροετοίμαστους με το πρώτο.

Ποια ήταν η απάντηση της κυβέρνησης στον επερχόμενο κίνδυνο; Η ατομική ευθύνη! Με μία βλακώδη φενάκη τα κυβερνητικά στελέχη ισχυρίζονταν, ότι το 100% θα φοράει τέλεια τη μάσκα, θα κρατά αποστάσεις και θα αποστειρώνει ό,τι πιάνει, ώστε η κυβέρνηση να μη χρειαστεί να κάνει τίποτα.

Και τώρα που η πραγματικότητα την διαψεύδει καθημερινά, επιρρίπτει τις ευθύνες στους πολίτες, λες και θα εξαφανιστεί εκείνο το ανεύθυνο 3% που αρκεί για να διασπείρει τον κορωνοϊό.

Τα εξαπτέρυγα που λιβανίζουν την κυβέρνηση και έχουν το θράσος να αυτοαποκαλούνται «δημοσιογράφοι», αφιέρωσαν πρόσφατα αρκετό χρόνο να περιγράφουν το εγκληματικό πάρτι των …15 ατόμων, αλλά σιωπούσαν στον αναγκαστικό συνωστισμό μερικών εκατομμυρίων μαθητών στα σχολεία ή στο πολύωρο πάστωμα μέσα  στα λεωφορεία, όπου αρκούν ελάχιστοι ανεύθυνοι να φορούν την μάσκα στο πηγούνι για να κολλήσουν χιλιάδες συμπολίτες μας.

Ειλικρινά, τι ποσοστό ανθρώπων κυκλοφορεί από τις 12 τα μεσάνυχτα μέχρι τις 5 το πρωί; Ήταν μοιραίο μία τέτοια  γελοία απαγόρευση πριν λίγες εβδομάδες, να μην προκαλέσει ανάσχεση της πανδημίας.

Αντίστοιχα γελοίο και κακόβουλο υπήρξε το καθολικό lockdown  στον πολιτισμό, την ώρα που κάθε λεωφορείο σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη προκαλούσε περισσότερα κρούσματα, από όλα μαζί τα θέατρα της χώρας.

Η στοχοποίηση λοιπόν την ηλιθίων, που δεν σέβονται τους κανόνες, έγινε φερετζές, που κρύβει την κυβερνητική ανευθυνότητα.

Οι πολίτες όμως δεν ψηφίσαμε τον κάθε τρελαμένο, που επιμένει ότι δεν υπάρχει κορωνοϊός. Ψηφίσαμε κυβέρνηση, που οφείλει να προστατεύει τη δημόσια υγεία.

Προσωρινό κέντρο νοσηλείας
σε αθλητικό κέντρο 
στην Κίνα

Η κυβέρνηση μπορούσε να εξασφαλίσει:

•  λεωφορεία χωρίς συνωστισμό,
• σχολεία με αποστάσεις μαθητών
• επαρκή δωρεάν τεστ
• περισσότερες νοσοκομειακές κλίνες, ακόμα και σε αθλητικούς χώρους, όπως έκαναν άλλες χώρες.
• ενίσχυση ιατρικού νοσηλευτικού προσωπικού.

Δυστυχώς δεν έκανε σχεδόν τίποτα.

Εγκλωβισμένη στην νεοφιλελεύθερη ιδεοληψία, κουνάει το δάκτυλο σε κάθε ανεύθυνο ιδιώτη, ενώ στο δικό της πεδίο ευθύνης, που είναι και το πλέον καθοριστικό, αποδείχθηκε εγκληματικά ανεύθυνη και ανίκανη.  

(1) Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τους αντικοινωνικούς συνανθρώπους μας στο διαφωτιστικό σύγγραμμα του ΑΑΡΟΝ ΤΖΕΪΜΣ "ΜΑΛΑΚΕΣ Το πρόβλημα της εποχής μας" Εκδόσεις Ψυχογιός 2013

(2) Οι εικόνες είναι η πρώτη από το Picabay και οι υπόλοιπες από το Wikepedia commons